________________
પ્રભાવતી સંભક
| [ ૧૭ ]
“સુતનું! તું ઉદાસ ન થઈશ; તારા ભાઈને ઠપકો મને ન મળે એટલા માટે હું જાઉં છું. તે રાજા મને રજા આપશે, એટલે તુરત જ જલદીથી હું આવીશ, એ વાત તારા હૃદયમાં ધારણ કરજે.” આ પ્રમાણે તેને સમજાવતાં મારા કેટલાક દિવસો વીતી ગયા.
(૨૨)
પ્રભાવતી લંભક પિતાનું કાર્ય સાધવામાં પરાયણ એ દૂત હદયહારી વચને વડે મને ગમન માટે પ્રેરવા લાગ્યો. પછી જિતશત્રુ રાજાએ આપેલ યોદ્ધાઓ, સેવકો અને સૈન્ય વડે પરિવરાયેલે હું ગાય, ભેંસે અને ધન-ધાન્ય વડે સમૃદ્ધ ગૃહપતિઓથી સંકીર્ણ એવાં નજદીકનાં ગામ જેતો દૂતની સાથે સાથે નીકળે. સુખપૂર્વક મુકામ અને શિરામણ કરતા અમે પૃથ્વીના તિલક સમાન મગધ જનપદમાં પહોંચ્યા. એક સંનિવેશમાં અમે પડાવ નાખ્યો. પ્રભાતે મને દૂત વીનવવા લાગ્યા, “ સાંભળે, ડિભકે મારી પાસે માણસ મોકલે છે. તમને રાજા આજે મળશે. રાજાના રથ અહીં છે. એ રથમાં તમે બેસે, આપણે જલદી જઈએ. આપણા પરિવાર-રસાલાના માણસે પછીથી આવશે.” પછી તેની અનુકૂલ પ્રવૃત્તિથી અને રાજા પ્રત્યેના ગોરવથી હું રથ ઉપર બેઠે. દૂત પણ પછી તે પ્રમાણે બેઠે. સારથિઓએ ઘેડા હાંકયા. તે ઘડાઓ દિવસને પાંચમે ભાગ થતાં સુધીમાં તે શીઘ્રતાથી ઘણાં યજન વટાવી ગયા. નગરની પાસે દઢ અને કઠિન શરીર અને હસ્તવાળા સેળ જેટલા મનુષ્ય ઊભેલા હતા. તેઓ મને પ્રણામ કરીને શીવ્રતાપૂર્વક મારી પાસે ઊભા રહ્યા. તેઓએ અંદરોઅંદર કંઈક વાર્તાલાપ કર્યો. પછી તે મને કહ્યું, “સ્વામી અહીં થોડીક વાર આરામ લેડિંભક તમારી પાસે આવશે તેની સાથે નગરમાં પ્રવેશ કરજે.” “ભલે” એમ કરીને અમે એક ઉદ્યાનમાં ગયા. રથમાંથી અમે ઊતર્યા. ત્યાં એક પુષ્કરિણી હતી. તેના કિનારે બેસીને મિશ્રપાદ દૂતને મેં પૂછ્યું,
પૃથ્વીપટના અલંકાર સમાન આ ઉપવનની વાડ શાથી ભાંગી ગઈ છે ?” તેણે કહ્યું, “આ ઉદ્યાનનો સ્વામી ઘણું સમયથી પ્રવાસમાં ગયેલ છે, આથી તેની સંભાળ નહીં લેવાયાને કારણે તે રમણીય લાગતું નથી. આથી લેકે ઘણું કરીને નજદીકનાં ઉદ્યાનમાં રમણ કરે છે.” વસુદેવને કેદ કરવા માટે જરાસંધને પ્રયત્ન
આ પ્રમાણે તે મારી સાથે વાર્તાલાપ કરતે હતે એવામાં જેમણે કેડ બાંધી છે એવા ચાર પુરુષે પુષ્કરિણમાં હાથપગ ધોઈને મારી પાસે આવ્યા. બે જણે મારા પગ પકડ્યા, બે જણે હાથ દબાવ્યા, અને બાકીના પિતાના હાથમાં જુદા
૧ મૂળમાં વિવરમંચું પાઠ છે, તેને સ્થાને મંદ પાઠ લીધે છે.
૫૮
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
