________________
[ ૨૦૨ ]
વસુદેવ-હિંડી : : પ્રથમ ખંડ :
આભરણ્ણા છુપાવી દે, એટલે વિશ્વસનીય એવા બ્રાહ્મણના વેશ ધારણ કરી આપણે સુખપૂર્ણાંક પ્રવાસ કરીશું. તમારું નામ આ જ્યેષ્ઠ હા, હું આ કનિષ્ઠ છું.” મેં કહ્યુ, “એમ થાઓ. ” પછી તેણે મારાં તેમજ પોતાનાં આભરણેા ઉત્તરીયમાં માંધ્યાં. સુખપૂર્ણાંક પડાવ કરતા અને શિરામણ કરતા અમે ફ્લિપુર પહેાંચ્યા. મને અંશુમાને કહ્યું, “ આ પુત્ર ! તમે બહાર વિશ્રામ કરો, હું નગરમાં ઉતારાની તપાસ કરું છું, જેથી આપણને બન્ને જણુને ભમવું પડે નહીં. ” મે' કહ્યુ, “ એમ થાએ. ” તે મેલ્યા, “ છીદ્યાનમાં વૃક્ષની ઘટામાં એસા. અજાણ્યા નગરામાં મતિદુષ્ટ લેાકેા હૈાય છે, અને તે ભલા માણસાને પણ ઠગે છે, માટે હેરાન થવું પડે નહીં (તેની કાળજી રાખજો).” પછી તે ગયા.
દર
હું પણુ અક્ષત અને સુડાળ થડવાળા, મનેાહર શાખા, પ્રશાખા, પત્ર, પદ્મવ અને પુષ્પવાળા, મેરુના શિખર ઉપરના હીંગળેક અને ગેરુથી (જાણે કે) સુશાભિત હાય તેવા અને મુદિત ભ્રમરાવડે નિનાદિત અશેાકવૃક્ષની છાયામાં બેઠા. અંશુમાનને વિલંબ થયે તેથી મેં વિચાયું, “ અંશુમાન છે તેા સાવધાન, છતાં તે કાઇથી ઠગાયા તેા નહીં હૈાય ? ” આ પ્રમાણે અત્યંત આકુલ ચિત્તવાળા થઈને હું બેઠા હતા, એટલામાં ઘેાડા જોડેલા સુન્દર રથને મારી સામે આવતા મેં જોયા. રથમાં બેઠેલા અંશુમાનને મે એળખ્યા, કાઇ રૂપવાન તરુણ સારથિ હતા. મેં વિચાર્યું, “ એની સાથે અંશુમાનને પાતાના નગરમાં (વેદશ્યામપુરમાં) પૂર્વે પરિચય થયેલા હશે. ” રથ આવી પહોંચ્યા, અને અંશુમાન તથા તે તરુણ નીચે ઊતર્યો. તે તરુણુ આલ્યા, “આય જયેષ્ઠ! હું વીણાદત્ત વંદન કરું છું.” અંશુમાન એક્ષ્ચા, “હું આ કનિષ્ઠ પ્રણામ કરું છું. ” વીણાદત્તે મને વિનંતી કરી, “આ રથમાં એસા, કૃપા કરા, આપણે ઘેર જઇએ. '' અણુમાને પણ અનુમતિ આપતાં હું અંશુમાનની સાથે રથમાં બેઠા. વીણાદત્તે લગામ પકડી. ચાલતાં ચાલતાં ઉપવન અને ભવનથી સમૃદ્ધ નગર મેં જોયું. મને જોતા અને મારા રૂપથી વિસ્મિત થયેલા લેાકેા ખેાલતા હતા, “અહા થ્રુ બ્રાહ્મણનું રૂપ છે! અથવા આ વેશમાં નગરની ઋદ્ધિ જોવાની ઈચ્છાવાળા કેાઇ દેવ ઉતરી આવ્યા હશે ! બીજાએ વળી ખેલતા હતા, 66 જેમના રથની લગામા ઇબ્યપુત્ર વીણાદત્તે પાત પકડી છે એવા આ મહાનુભાવા કાણુ છે ? ” બીજાએ કહ્યું, “ આ બ્રાહ્મણ્ણા સર્વ સત્કારને ચેાગ્ય છે. '' આ પ્રમાણે મંગલ વચને સાંભળતા હું નાના સરખા વિમાન જેવા વીણાદત્તના ઘેર પહોંચ્યા. ત્યાં મારી અઘ્યપૂજા કરવામાં આવી, એટલે હું રથમાંથી ઊતર્યા અને ભવનમાં પ્રવેશ્યા. ત્યાં સુખપૂર્ણાંક એસી પાદશૌચ કર્યા પછી મેં મુહૂર્ત માત્ર વિશ્રામ કર્યા, એટલે અંશુમાન સહિત મને ઇભ્યના પરિજનાએ ઉપચારપૂર્વક સ્નાન કરાવ્યું. પછી ઘ્રાણુ, મન અને રસનાને પ્રિય લાગે એવું ભેજન ું જન્મ્યા. ઉત્તમ વસ્ત્ર પહેરીને હું શયનમાં બેઠે।. રાત્રે ઇલ્મ્સના માણસા ઊંઘી ગયા, એટલે મેં અંશુમાનને પૂછ્યું, કયા કારણથી વીણાદત્તે આપણું સન્માન કર્યું ? ” તેણે કહ્યુ, “સાંભળા
66
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
