________________
પંડ્રા લંભક
[ ર૭૫ ]
વડે રક્ષાયેલ અમે તમારા નગરમાં રહીશું.” સંવિભાગ-દાની પ્રકૃતિવાળા રાજાએ અમારા ઉપર કૃપા કરી, અને અમારી વૃત્તિ વધારી, એટલે અમે સન્તષથી રહીએ છીએ. મિત્રની સૂચનાથી એક વાર અમે નૈમિત્તિકને પૂછયું, “અમારી સેવા કયાં સફળ થશે?” તેણે જોઈને કહ્યું, “અર્ધભરતના સ્વામીના પિતા પાસે તમારી સેવા સફળ થશે.” અમે પૂછયું, “તે કયાં છે? અને તેને કેવી રીતે જાણ? ” તેણે કહ્યું, “અહીં જ તમે તેનું દર્શન કરશે. તમને તે એક લાખનું પ્રતિદાન આપશે. એ રીતે તમે તેને જાણજે.” આથી અમે સંપત્તિ ઈચ્છતા નથી; અમે તમારી સેવા કરીશું.” પછી પ્રીતિદાનને નહીં ઈચ્છતા એવા તેઓએ કહ્યું, “સ્વામી! અહીં આવીને વિભૂતિમાન એવા આપની શોધ જ અમે કરતા હતા. હવે અમે અહીં ભેજન તૈયાર કરીશું. આપના ઉપર દેવતાઓ પ્રસન્ન છે. આજથી અમે આપના ચરણની આજ્ઞા પાળીશું.” આમ કહીને તેઓએ પોતાનાં મસ્તકથી પ્રણામ કર્યા. ' કહ્યું, “ તમે સંકોચ વગર મારી પાસેનું ધન ગ્રહણ કરે.” એટલે તેમણે પ્રીતિદાન લીધું. આ પ્રમાણે અમારા કેટલાક કાળ ગયો. દેવતાની પાસે આવે તેમ મારી પાસે પણ કુશળ નરો આવતા હતા. અંશુમાનનાં સુતારા સાથે લગ્ન
એક વાર હું પ્રાસાદમાં બેઠા હતા જ્યારે ધવલ વસ્ત્ર પહેરેલાં હોવાથી યુથમાં રહેલી રાજહંસીઓ જેવી દેખાતી અને યુગપ્રમાણ દષ્ટિ રાખીને ચાલતી આર્થીઓને રાજમાર્ગ ઉપરથી પસાર થતી મેં જોઈ. તેમને જોઈને અંશુમાન ત્વરાપૂર્વક મારી પાસેથી ઊઠ્યો અને પ્રાસાદ ઉપરથી નીચે ઊતર્યો, તથા તેમની પાછળ ગયે. સંધ્યાકાળે તે આવીને કહેવા લાગ્યો–
“આર્ય છે તે આર્યાઓને મેં જોઈને ઓળખી હતી. તેમાં મારા પિતાની મોટી બહેન વસુમતી ગણિની હતાં. હું જિનમંદિરમાં ગયે, ત્યાં મેં ભગવાન અરિહંતની પ્રતિમાઓને વંદન કર્યો. તે પછી સુમતિ સહિત જેમ દયા આવે તેમ પરિવાર સહિત મારી ફોઈ આવ્યાં. તેમણે મને મધુરતાપૂર્વક કહ્યું, “શ્રાવક! કયાંથી આવે છે ?” મેં કહ્યું, “ફેઈ ! મને ઓળખતાં નથી? હું કપિલ રાજાનો પુત્ર અંશુમાન છું.” પછી તેમણે મને અવલ , અને અનુકંપાપૂર્વક નેહ ધારણ કરીને તેમણે મને પૂછ્યું, “પુત્ર! તું સુખી છે? તારા પિતા કુશળ છે? તને ઘણા સમયે જે તેથી ઓળખતાં વાર લાગી.” મેં તેમને વિનયપૂર્વક કહ્યું, “આર્યો ! તમારા ચરણની કૃપાથી અમારું સર્વકાળમાં કુશળ છે ” પછી તેમણે મને આનકાનીપૂર્વક રજા આપી, એટલે હું અહીં આવ્યો છું.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
