________________
[ ૮૬ ]
વસુદેવ-હિંડી : : પ્રથમ ખંડ :
આ સાંભળી વિમલા મેલી, “ બહુ ડરપેાક લાગેા છે! સુભગ જનથી કાઇ વાર અપરાધ પણ થઈ જાય, માટે ડરશે। નહીં. તમને અભય છે. નિશ્ચિન્તપણે કહેા. ” આ પછી ધસ્મિલે વિદ્યુન્મતીને કહ્યુ, “ કુશાગ્રપુરમાં અમિત્રદમન રાજાની ગણિકા વસન્તસેના નામે છે. વસન્તતિલકા નામે તેની પુત્રી રૂપ, લાવણ્ય અને કામ-વિજ્ઞાનના ઉપચારે પૂર્વ ક સર્વ પ્રકારના કામભોગ અને રતિવિશેષાને જાણે છે. ” વિદ્યન્મતીએ કહ્યું, “ જો આ પુત્રને રુચતુ હાય તેા એ આર્યાના સમાચાર લાવવા માટે હું જાઉં, ” ધમ્મિલે કહ્યું, “રીસાળ માણસાને પૂછવુ જોઇએ.” એ સાંભળીને વિમલા બેલી, “શું પ્રભાત સૂપડાથી ઢંકાવાનું હતું ? ”
**
આ પછી વિન્મતી ત્યાં આકાશમાર્ગે ઊડીને ગઇ, અને એ જ રીતે પાછી આવીને યસ્મિલ્લને કહેવા લાગી—
ચૌવનવડે દનીય, અહેાળા વૈભવવાળુ, ગણિકાને યાગ્ય એવું યુવાન રાજાનું રૂપ ધારણ કરીને હું, આ પુત્રની ઇચ્છાનુસાર, વસન્તતિલકાના ભવનમાં ગઈ, સ આભરણાના જેણે ત્યાગ કર્યા છે એવી, પ્રિયવિરહવર્ડ દુ લ અંગેાવાળી, મેલાં અને જીણું વસ્ત્રોવાળી, જેણે તખેલના ત્યાગ કર્યો છે એવી, અશ્રુપૂર્ણ નયનવાળી, સૂકાઈ ગયેલા ગાલવાળી, ફિક્કા વદનવાળી, ઘરડા નાગ જેવા એક જ વેણીમાં બાંધેલા ચાટલાવાળી, તથા માત્ર મંગલ નિમિત્તે જમણા હાથમાં ઝીણુા ચડા પહેરીને બેઠેલી વસન્તતિલકાને મેં ત્યાં જોઇ. મેં તેને કહ્યુ, ‘તું સુખી છે ? ’ પણ તે તે ચિત્રમાં આલેખેલી યક્ષપ્રતિમાની જેમ એકચિત્ત એસી રહી. ‘ આ પુત્રમાં આસક્ત હૃદયવાળી આ બિચારી અન્ય પુરુષની વાત પણ સાંભળતી નથી ' એમ વિચારીને મેં પુરુષવેશના ત્યાગ કરી સ્ત્રીવેશ ધારણ કરી ફરી વાર તેને કહ્યું, “ વસન્તતિલકે ! સુન્દરિ ! ધમ્મિલ તારા ક્ષેમકુશળના સમાચાર પૂછાવે છે. ” આ સાંભળીને જેનાં રામાંચ ઊભાં થયાં છે એવી, પતાં ગાત્રવાળી, તથા હર્ષોંનાં આંસુથી ઊભરાતી આંખેાવાળી તે તમારું જ ચિન્તન કરતી સહસા ઊભી થઇ, અને ગદ્ગદ્ કંઠે ‘હું પ્રિયતમ ! ’એમ ખેલતી ઢાડીને, મને ગાઢ આલિંગન દઇને એવું રડી, જેથી મારું' પણ હૃદય કંપી ઊઠયું. આ પ્રમાણે ખૂબ રડીને હુ પામેલી તેણે મને પૂછ્યું, “ લેાકેાનાં હૃદયાનું હરણ કરનાર અને અતિ સૌભાગ્યશાળી આ પુત્ર કયાં છે ? ” મેં કહ્યું, “ ચંપાપુરીમાં રહે છે. ” આ પછી તેણે આ પુત્રના વિયેાગથી પેાતાને થયેલું દુ:ખ મને કહ્યું. ’
7
'
ܐ
વિદ્યુત્ત્પતીનાં આ વચન સાંભળીને ધમ્મિલ વસન્તસેનાને મળવા માટે ઉત્સુક થયેા. પછી વિદ્યન્મતીએ તેનું ઉત્સુક હૃદય જાણીને કહ્યું, “ આ પુત્ર ! કુશાગ્રપુર જવાને આતુર થયા હા એમ જણાય છે. ” ધમ્મિલે કહ્યું, સુન્તરિ ! તું જ પ્રસન્ન હાય તા મારું મન એમ જ છે. ” પેાતાની વિદ્યાથી વિષુવેલા વિમાનમાં સર્વ પ્રિયાએ અને પરિજન
ર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org