________________
( ૧૮ )
સૂયગડાંગ સુત્ર ભાષાંતર – ભાગ ૧ લે.
છે, જે પુરૂષ જાણતોથ પ્રાણીઓને હણે એટલે જે પુરૂષ કે ચડે કે મનને વ્યાપારે પ્રાણીને વાત કરે પરંતુ કાયા કરી અનાટ્ટી એટલે કાયાએ કરી પ્રાણીના અવયવના છેદન ભેદનના વ્યાપારે પ્રવે નહીં તેને કર્મ બંધ ન લાગે, તથા જે પુરૂષ અજાણતો એકલી કાયાના વ્યાપારેજ, પ્રાણીની હિ કરે તેને પણ કર્મ લાગે નહી, તથા એવા એકલા મનને વ્યાપાર અથવા એકલા કાયાના વ્યાપારે જે કર્મ લાગે
ભાવ ફરકે સ્પર્શ રૂપેજ કર્મ ભાગવે, પરંતુ એને અધિક વિપાક નથી. કેમકે નિશે તે સાવધે એટલે પાપ તે કેવું છે, તો કે અવ્યક્ત માત્ર છે એટલે એ સ્પષ્ટ છે. સિક્તા મુષ્ટિવત્ છે એટલે જેમ વેળુની મુછ ભીંતને રમુખ નાખી છતાં સ્પર્શ માત્ર કરી પાછી પડે, પણ તે ભીંતને કાંઇ લાગી રહે નહીં. તેમ એ કર્મનો બંધ જાણ, એમ ક્રિયાવાદી કહે છે, ૫
હવે કર્મનો બંધ પગ કેમ થાય એટલે કર્મનો ઉપચય કેન થાય તે કહે છે. એ ત્રણ આદાન એટલે કર્મ બંધનનાં કારણ છે, જેણે કશે પાપ કરી તે દેખાડે છે. અભિમુખ ચિત્તમાં જાગીને જે સ્વયમેવ એટલે પિતે જીવને હણે તથા તેને હળવાનું મન કરે કે, હું એનો વિનાશ કરે એ પહેલું કર્મ બંધનનું કાર જવું. તથા તે જીવને વિનાશ કરવાને અર્થે અન્ય આટા આપી તેનો વિનાશ કરાવે, એ બીજું કર્મ બંધનું કારણ નાખવું. અને બીજે કેાઇ જીવને વિનાશ કરતા હોય તેને મને કરી અનુસાર, એ ત્રીજું કમબંધનું કારણ જાણવું, ૨૬
હવે એ ત્રણ સર કરી ઉપાછું એ અધિક બંધાય તે કરે છે. વિશે વાત છેત્રણ કર્મ બંધનાં કારણ છે; એ ત્રા એકઠાં થઈ તે સિવા કર્મ બંધાય એ રીતે જે દુર ૨૫ય વસા કી પાપ ઉપચય રૂપ કર. એ રીત એ ત્રણ પ્રકારે પ્રાણી ઘા
