________________
( ૧૮ )
સૂયગડાંગ
ભાષાંતર–-ભાગ ૧ લે.
દર્શનીને મતે એમ કહ્યું કે, એ તપસ્યાદિક તથા મુંડ મુંડનાદિક ક્રિયા કરે તે વ્યર્થ છે. કિંતુ જે ગુરૂ ભક્તીને પ્રસાદે એક પરમ અક્ષર લાભે તેથી જીવને મોક્ષ થાય, બીજે જે કાંઈ કાંય કલેશ કરે તે સર્વ અપ્રમાણ છે, એમ જે કહે તે સાધુ પદવી ન પામે. તે તાવાને સમર્થ નહીં હોવાને લીધે જે તારવાને સમર્થ એ સાધુ હોય, તે આગળ અદ્ધિ ગાથાએ દેખાડે છે. જે કિંચિત્ માત્ર પરિગ્રહ રહિત હોય એક ધમપકરણ ટાળી અને તેના ઉપર પણ મમતાને અભાવે પરિગ્રહ ઉપર સ્વ૫ મા ન રા. તથા સર્વથા પ્રકારે છકકાયના આરંભરહિત એવા ભિલુ પિતાને અને બીજાને ત્રણ શરણ હોય. એટલે સંસાર સમુદ્ર માંહેથી પોતે પણ પ્રવાહણનીપરે તરે અને બીજા પણ સંસારરામુદ્રમાં બુડતા જીવને પ્રવાહણની પેઠે તારનાર હોય એ રીતે સાધુ શાદિક આહાર વર્જતો સંયમ પાળે છે ?
હવે ચારિત્રિએ આરંભને પરિગ્રહ ટાળી કેમ પ્રવતિ તે કહે છે. તે ગ્રહસ્થ પિતાને અર્થે જે ભાત પાણી કીધાં છે તેને વિષે સેળ જાતના ઉદગમ દાવ રહિત આહાર છે, તે પરિત નિ:કેવલ નિર્જરા નિમિતે જે આહાર દાતારે દીધે, તેના પાત્રાદિક લિ ઉત્પાદન દેવ તેની અપણાને વિષે વિચરે. અને અંકિતાદિ દશ વયાના દાવ જાણવા, અતુ એનાલી દોષ વિશુદ્ધ આહાર લે એમ કહ્યું તથા તે અસાઇત કે આહાર એટલે પાચ માંડલિના દાપ ટા, આહારને વિષે રાગ ધ રહિત એવા ઇન બીજાનું અપમાન વિક એટલે અનેરાના કરેલો પરાભવ અહિયાર. ૪n
હવે વલી પરવાદી મિશ્રિત વચન કહે છે. ખેરી લે તેને વાદ નિપાનાને મત ન જે સ્વરૂપને ભળે ભળીને હવામાં ર. નિતિશ કર છે. ભણી પર તે
