________________
(૧૭૮ )
વગડાંગ સુવ ભાષાંતર–ભાગ ૧ લે.
સમર્થ નથી, એ સાધુ બાળ એટલે મુર્ખ બુદ્ધિવાળા જાણો , ૧૪ છે
પ્રજ્ઞાને મદ તેમ વળી તપને મદ એટલે હું બુદ્ધિવાન છું, હું તપસ્યાવાન છું, એ જે મદ તેને, નમાડે એટલે એ મદ ન કરે તથા ગાત્રને મદ સાધુ ન કરે, એટલે મને હારે ઉચ ગોત્ર છે, હું ઉત્તમ કુળમાં જન્મ પામ્યો છું; એવો અહંકાર સાધુ ન કરે અસમંતથી જીતે (આજીવિકા અર્થ) એટલે થે આજીવિક એટલે, અર્થ અર્થાત ધન તેને મદદ સાધુ ન કરે, એમ બી પણ કઈ પ્રકારને મદ ન કરે તે પિંડિત ઉત્તમ પુદગળને વિષે પિતે નિસ્પૃહ એવા આત્મવાળો તે સાધુ જાણ, ૧૫ |
એ પત જે પ્રજ્ઞાદિક મદના સ્થાનક કહ્યા તેને ઘેર્યવાન સાહસિક પુરૂષ સંસારના કારણ જાણીને, પિતાના આત્મા થકી જુદા કરે, એટલા મદના સ્થાનકને સુપ્રતિષ્ઠિત જેનો ધર્મ છે, એવા પુરૂષ ન સેવે, એટલે આદરે નહીં. તે સમસ્ત ગોત્રાદિક મદ રહિત એ મહાવીર જે હેય એવાને ફળ કહે છે, ઊંચ અને અગાત્ર એટલે જેને વિષે નામ ત્રાદિક કર્મ નથી, તેવી ગતિ પામે, એટલે તે સાધુ મોક્ષને વિષે જાય, ૧૬
તે સાધુ શરીર સંસ્કાર રહિત, તથા કષ્ટ એટલે દીઠે છે. યથાવસ્થિત ધર્મ જેણે અથવા દ્રઢ ધમ એટલે ધર્મને વિષે દ્રઢ એ છતો કેઇક, અવસરે, ભિક્ષાદિક અર્થ ગ્રામ નગર, દેણ મઠાદિકને વિશે પ્રવેશ કરે, તે એષણ એટલે આહારની શુદ્ધિ જાણતો તથા અણીય એટલે આહારના અશુદ્ધતાપણાને પણ જાણતે ઘકે. ઉદગમાદિક દેવને સમ્યક્ પ્રકારે ટાળ, કે, અને વિષે તથા પાણીને વિષે અમૃદ્ધ થકો લાલ્યતા રહિત એ તે સાધુ વિચરે, ૧૭
