________________
અયન ૧૪ મું.
(૧૮૮ )
કરી બોલે, (અખલિયઅવિચલિએ ઈત્યાદિક) પર્ણભાવે તથા ગુરૂને સમીપે સાંભળીને, સમ્યક પ્રકારે અર્થ દેખીને, ભલીરીતે તે અર્થને વિચારીને, આજ્ઞા વિશુદ્ધ વચન પ્રયુજે એમ ઉત્સર્ગ અપવાદ માર્ગને દર્શાવનારી એવી શુદ્ધ વાણી કહેતો કે, સાધુ પાપનું વિવેક કરે, એટલે પાપનું પરિહાર કરે, ૨૪ છે શ્રી તીર્થંકરાદિકે જેમ વચન કહ્યા છે, તેમજ ભલીરીતે શીખે તેમજ પાળે તેમજ મુખથી ભાશે, એટલે પ્રકાશે, તથા (વેલ) એટલે મર્યાદા ઉલ્લંઘે નહીં, વળી સાવધ વચન બોલે નહીં, એ તે (દિઠ્ઠીમ) એટલે સમ્યક દ્રષ્ટવંત તે પિતાને સમ્ય દશન લૂસાએ નહીં, તેવી રીતે પરૂપણ કરે તે પુરૂષ શ્રી તીકરભાષિત સમાધિ માર્ગ બેલી જાણે છે રપ
આગમાર્થ કહેતે થકે લુસે નહીં, એટલે અપશબ્દ બોલી ત્રાર્થ દુષવે નહીં તથા પ્રજભાષી ન થાય, એટલે સત્ર ગોપવે, નહી, સૂત્રને ભલે અર્થ પ્રકાશે, તથા ત્રાઈ એટલે છકાયનો રક્ષપાલ એ સાધુ સુત્ર અર્થ અન્યથા ન કરે, ગુરૂની ભકિત આલેચીને બોલે, પણ ગુરૂની અભક્તિ થાય તેમ ન બેલે, જે રીતે શ્રતને શમ્ય પ્રકારે કરીને ગુરૂસમીપે સાભળ્યું હેય, તે રીતે જ અર્થ બોલે, (અન્યથાક્ષણે બંદે ભવતિ)રદા
તે સાધુનું એ રીતે ઉપદેશાદિક અવસરે પ્રકાશિતો સુત્ર શુદ્ધ કહેવાય, તથા ઉપધાનવંત એટલે જે સુત્રને જે તપ સિદઘાતમાં કહ્યું છે તેને ઉપધાન કહિ, તેનો કરનાર જે જે ધર્મ સમ્યક જાણે, તે તે ધર્મ ત્યાં ત્યાં અંગીકાર કરે, જેમ જેમ શ્રી વીતરાગની આજ્ઞામલે, તેમ તેમ ધર્મ ભાખે, પણ શ્રી વીતરાગની આજ્ઞા વિસધ ન બેલે, એવો જે થાય તે આદેય વચન એટલે સમસ્ત લેફને ગ્રાહે માનનીય વચન બેલે, તથા
