________________
અધ્યયન ૧૩ મું.
( ૧૭૩ )
તે પણ હવે કહીશું, તથા સત્પુરૂષનું ધર્મ જે શ્રુત ચારિત્ર રૂપ જે દુર્ગતિ થકી રાખનાર તે ધર્મ, અને અસત્પુરૂષ એટલે પરતીથીક તથા ગ્રહસ્થ, અને પાશ્ચાદિક તેને સીલ એટલે દુષ્ટાચાર તે કહીશું, તથા શાંતી એટલે નિર્વાણરૂપ અને સંસાર ભ્રમરૂપ એ બન્નેને પ્રગટ કરીશું. ॥ ૧ ॥
રાત્રિના તેમ દિવસના પણ સમ્યક્ પ્રકારે ઉઠ્યા એટલે સાવધાન થયા, એવા જે નિત્હવાદિક જમાલી પ્રમુખ સ્વદર્શની તથા એટિકાર્દિક અન્યદર્શની તે તથા પ્રકારે તીર્થંકાદિક પાસેથી સઁસાર થકી નિકળવાનું ઉપાય એવા જે, પંડિત ધમ તેને પામીને જમાલી પ્રમુખની પેરે કર્મને, ઉર્ષે, તે શ્રી તીર્થંકર, ભાષિત, એવે સમાધિવંત એટલે સમ્યક્ દર્શનાદિક, ધર્મ, તેને અણ સેવતા થકા કદાગ્રહીપણાને લીધે મિથ્થાવના પેર્યા સ્વછંદ યથા, તથા એટલે જેમ તેમ ખેાલતા શ્રી સર્વજ્ઞના માર્ગને ઉથાપતા, અને કુમાર્ગના ઉપદેશ કરતા એ રીતે પ્રવતા કદાપિ પેાતાને આચારના શિખાવનાર એવા ગુરૂ જે મહાનુંભાવ તે પ્રત્યે પણ કઠાર વચન મેલે. ॥ ૨ ॥
તે સ્વાહિ પુરૂષ તે વિશાતિ શુદ્ધ નિર્દેષ માર્ગ તેને આચાર્યની પરૂપણા થકી પિને કહે, એટલે જે પેાતાના ભાવે એટલે સ્વછંઢે એટલે, તે હાછંદપણા થકી ધણા ગુણ જે જ્ઞાનાદિક તેના આસ્થાન થાય, કેમકે એ સ્વાભિનિવેશ, મિથ્થાત્વતા, ભાવ થકી કરીને, જે જ્ઞાન શંકા એટલે શ્રી નાગમને વિષે શંકા લાવીને મૃષા બેાલે સ્વપિત, જેવા રૂચે તેવા બેલે તેણે કરીને ઘણા ગુણાનેા આસ્થાન એટલે કુંભાજન થાય. 10 જે કાઇ પૂછે, જે તમે કેાની પાસેથી ભણ્યા છે ! તે વારે પેાતાના આચાર્યનું નામ ગેાપવીને બીજાનું નામ કહે, તે નિશ્ચે થકી માત્માર્થ જે મેાક્ષને અર્ધ તેને વચે છે, એ તાતા તે
