________________
અધ્યયન ૨ જી -ઉદેશે ર જે.
( ૫ )
યાદિક જાણુવા, . ૧પ છે.
તથા તે ચારિત્રિ પર્વત ઉપસી પડયો છતો જીવિતવ્યને વાંછે નહીં કિંતુ મરણ આગમિને પરિસહને સહન કરે, તથા પરિસહ સહન કરવા થકી પૂજાના અભિલાષી ન થાય એ રીતે તે શુનાગારગત ચારિત્રિયાને મહાદ્રિ ઉપસર્ગ તે સહન કરતાં સુલભ હેાય, ૧૬
વળી બીજે ઉપદેશ કહે છે. (ઉપનીતત૨) એટલે જેણે પિતાના આત્માને જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્રને વિષે પહોચાડ છે. તથા (ત્રા) એટલે જેને આત્મા અન્યને ઉપકારી હોય તેને ત્રાઈ કહિયે, તથા વિવિક્ત આશન એટલે સ્ત્રી તથા પશુ પંડકે કરી વિવજત એવા ઉપાશ્રયને સેવનાર તેને સામાયક ચારિત્ર જાણ, જે ચારિત્રિએ પિતાના આત્માને પરિસહ ઉપસર્ગ ઉપના થકા ભયને દેખાડે નહીં, એટલે ઉપસર્ગ ઊત્પન્ન થયાથી બીહે નહીં. જે ૧૭
વળી ઉશ્ન ઉદક તથા તખ્તદકને ભેગવનાર એટલે ઉશ્ન થકો શીતલ ન કરે, કિંતુ ઉલ્લેદક છતાંજ પાન કરે શ્રત અને ચારિત્ર ધર્મને વિષે સ્થિત મુનિરાજ એટલે તત્વને જાણ લ
જાવંત એટલે અસંયમે પ્રવી કે લજ્જા પામે. એવા સાધુને પણ જાદિક ને સંસગે અસમાધિજ થાય, તથા ગતસ્ય યથેકત અનુષ્ઠાન કરનાર એવા સાધુ પણ રાજાદિકના સંસર્ગ કરી સ્વાધ્યાય ધ્યાન થકી ચૂકે. તે ૧૮ .
હવે ઉપદેશ આશ્રી કહે છે. અધિકરણતે કલહ તેને કરનાર એવો ચારિત્રિએ વળી પ્રગટ દારૂણ એટલે જીવને ભયનું કારણ એવી ભાષાનો બેલનાર એવા ચારિત્રિયાને ઘણે એવો જે અર્થ જે મેક્ષ તેનું કારણ જે સંયમ તે હણે થાય, એટલે ઘણા કાળે ઉપાર્જત જે દુરકર તપ સંયમ તેને પણ કલહ કરતાં
