________________
પગડાંગ સૂત્ર ભાષાંતર–ભાગ ૧ છે. -~~-~~-~- ---- - --~~ ~- ~ ~~ -- ~~~-~- - - - -
જે કંઇક મહાભીયા બાળ એટલે આજ્ઞાની, આ સંસારને વિષે અસંયમે વિતવ્યના અર્થ એવછવ એટલે માણીને ભયના ઉપજાવનાર એવા અનેક પાપકર્મ કરે, તેવા પુ. રૂપ તીવ્ર પાપેદયને લીધે ઘરરૂપ એટલે અત્યંત બીહામણે રૂપે (તમિ સંધયારે) એટલે મહા અંધકારે સહિત જ્યાં આંખે કરી કાંઇજ દેખાય નહીં માત્ર અવધિજ્ઞાને કરી ડું થોડું ઘુકની પેરે દેખે, અને જ્યાં ખેરનાં અંગારાથી અનંતગણે તાપ છે એવા નરકને વિષે પડે છે કે કો
જે પુરૂષ તીવ્રપણે કરી બેંદ્રિયાદિક ત્રસ જીવ અને પૃથવીકાયાદિક સ્થાવર જીવ તેને જે પુરૂષ સદાકાળ સ્વાભરમુખ અર્થ જાણી કરીને હણે તથા જે પ્રાણીઓનું ઉપમન કરનાર હાય તથા (ટૂmruદા) એટલે અદત્તાદાન લેનાર હાય તથા (
નાતે સેવન જિવિત ) એટલે સેવવા યોગ્ય એવા જે વ્રત પચ્ચખાણાદિક છે તે નકરે અર્થાત અવિરતિ થતો જ રહે પરંતુ કાકમાંસાદિકની પણ વિરતિ કરી શકે નહી. ૪
(નામિ) એટલે દૃષ્ટપણે પાપને વિષે નિશક છતો ( જૂનાં viાનનાની ઘણા પ્રાણીઓને અતિપતિ વિનાશક એટલે જીવ ઘાતક, ધષ્ટપણે બોલનાર શાસ્ત્ર માં જે હિંસા તે હિંસા નહીં એવા વચનો બોલનાર અનિ વૃત્ત એટલે કેોધ થી ઉપશમ્યો નથી, એ છ બાળ એટલે અનાની નરને પામે અંતકાળે એટલે મારા કાળ ની મસ્તક કરી અધોગતિ અંધકારને વિષે જાય દુર્થી વિષમ સ્થાનકે છેદન ભેદનાદિક દુ:ખને પામે છે પ છે
