________________
( ૧૨ )
સૂયગડાંગ સુત્ર ભાષાંતર – ભાગ ૧ લે.
સાધુને ધર્મ જે ક્ષમાદિક દશ પ્રકારનો છે, તેને સમ્ય જાણીને વૃદ્ધિ કરે, એટલે સમ્યક ઉપદેશીને વૃદ્ધિ પમાડે, પાઠાંતરે દશ પ્રકારના યતિ ધર્મ ઉપર શ્રદ્ધા રાખે પાપ ધર્મ જે છાને મર્દન કરતો થક, ધર્મને ભાવે પ્રવર્તે તેને પાય ધર્મ કહીએ, તેને નિરા કરે એટલે તેનુ ઉથ્થાપન કરીને ઉપધાન જે તપ તેને વિષે બળવીર્ય ફાવત એ સાધુ, કૅધ, અને માનને પ્રાર્થ નહીં. ચ શબ્દ થકી સાધુ વર્તમાન કાળે એવી રીતે સંયમ પાળે. ૩પ
એ ધર્મ શ્રી મહાવીર દેવે કહે, કિંવા અન્ય અને એ પણ કહો તે કહે છે. જે તીર્થકર અતીત કાળે થયા, તથા જે તીર્થકર અનાગત કાળે થશે ચ શબ્દ થકી જે તીર્થંકર વર્તમાન કાળે બિરાજમાન છે. તે સર્વ એજ ધર્મના કહેનાર જાણવા તેને પ્રતિષ્ઠાન એટલે અવલંબનનો સ્થાનક તે શાંતિ એટલે સમસ્ત જીવની દયા જણવી, કોની પરે છે કે, જેમ સમસ્ત જીવોને આધાર ભૂત પૃથવી રૂપ સ્થાનક છે, તેમ સર્વ તીર્થંકર દા ને જીવ દયા રૂપ શાંતિનું થાનક તે આધાર ભત જાણ છે ૩૬ છે
અથ હવે વ્રત પ્રતિપન્ન સંયમ ગ્રાહિત સાધુને, સમ વિષ માદિક ઉચા, નીચા, અનુકુળ, પ્રતિક્ષ, એવા પરીસહ ફરશે.
પણ તેણે કરીને તે ધર્મ થકી ન ચૂકે. એટલે ધર્મ થકી ભ્રષ્ટ ન થાય, કેની પેરે તો કે, જેમ વાયરે કરી મેરુ પર્વત ડાલાયમાન ન થાય, તેમ પરિસહ ઉપને કે, સાધુ જન વ્રત થકી લાયમાન ન થાય, છે ૩s
તે સાધુ સંવરવાન, મહાપ્રજ્ઞાવંત, ધર્યવાન, કર્મ વિદારવાને સુરવીર, દીધે એષણીક આહાર ગ્રહણ કરવાને વિષે વિચરે, તથા નિવૃત ઉપશાંત કપાયવાળા એવો છો, મરણ
