________________
અધ્યયન ૧૦ મું.
( ૧૫૧ )
NnnnnnnnnnOramare
મદે નહીં; તથા બીજા પણ ગ્રહસ્થપણાના કર્તવ્યને પરિહરે, તથા પ્રજાને વિષે વિષયમિશ્રિત ભાવને ત્યાગ કરે, જે પચન, પાચનાદિક ક્રિયા કરતા ગૃહસ્થ સમાન થાય, તે ન કરે, અથવા પ્રજા એટલે સ્ત્રી તેની સાથે, મિશ્ર ભાવને ત્યાગ કરે, એટલે સ્ત્રી થકી દૂર રહે છે ૧૫
જે કઈ સાંખ્ય દર્શની લેક માંહે એમ કહે છે કે, આ ત્મા અક્રિય છે; આત્માને ક્રિયા નથી. પણ પ્રકૃતિ સર્વ ક્રિયા કરે છે. એમ બંધ મોક્ષને અણુમાનતા થકા બોલે છે, તેને અન્ય દર્શની કઈ પછે કે, તમારા મતે જ આત્મા કર્તા નથી, તે બંધ મોક્ષ કેમ ઘટે ? તે વારે તેને ફરી એમજ કહે કે અમારા દર્શનમાંજ ધ્રુવ એટલે મોક્ષ છે, પરંતુ અન્ય કઈ દર્શને મેક્ષ નથી. એવા તે પચન, પાચન, સ્નાનાદિકના આરંભને વિષે, આસકત છતા અત્યંત વૃદ્ધ એવા થકા રહે છે, પતુ તે કહેવા છે, તોકે આ લેકને વિષે મેક્ષ હેતુ એવો જે શ્રત ચારિત્રરૂપ ધર્મ તેને નથી જાણતા એવા છે. જે ૧૬
આ લોકને વિષે જે મનુષ્ય છે, તે પ્રત્યેક મનુષ્ય પૃથક પૃથક જુદા જુદા છંદ એટલે અભિપ્રાય વાળા છે, તે અભિપ્રાય કેણ કે તે દેખાડે છે ક્રિયાવાદી એમ કહે છે કે, સર્વકાળ ક્રિયાજ સફળ છે. અને અકિયાવાદી એમ કહે છે કે યિા કથા વિનાજ સર્વ ઈચ્છિત પદાર્થની પ્રાપ્તિ થાય છે એમજ વળી બીજા વિનય પ્રમુખ વાદીએ પણ જાણી લેવા, એ સર્વ (પુ૨) એટલે પૃથક પૃથક થાય એટલે વદે છે, પરંતુ તે ધર્મના અજાણુ બાપડા જત એટલે ઉત્પન્ન થયેલા બાળક નીદેહ એટલે શરીર તેને ખડ ખડ કરીને પોતાને સુખ ઉપજાવે છે. તછા પાઠાંતરે (જાયાઈબાલાપ ભણાએ) એ પણ પાઠ છે એવી રીતે કરતા તે (અસંયતિ ) એટલે સંયમ રહિત ઘણા
