________________
અધ્યયન ૧૦ મું.
----
( ૧૪ )
------
કારણ માટે પડિત હેાય તે, સમ્યક્ પ્રકારે આલેચીને શ્રુત ચારિવરૂપ ધર્મ જે શ્રી વીતરાગે ભાખ્યું છે, તેને વિષે વિચરે એવે સાધુ સર્વ સંગ થકી વિપ્ર મુક્ત છતા વિચરે, ॥ ૯॥
સાધુ આ સંસાર માંહે આજીવિકાને અર્થે લાભ, એટલે દ્રાદિક ઉપાર્જન કરવાના ઉપાય તે ન કરે, તથા ગૃહ પુત્ર કલાદિકને સમાગમ અણુ કરતા કે સંયમને વિષે પ્રવર્તે, શુદ્ધ ચારિત્ર પાળે, તથા કોઇ કાર્ય ઉપના થકા વિસાસીને એલે, પણ ભૂંડું ખેલે નહી, એટલે શબ્દાદિક પાંચ પ્રકારના વિષયને વિષે ગૃદ્ધપણુ ટાળીને આલેચીને ખેલે. અર્થાત્ પ્રા॰ ણીની હિંસાકારક એવી કથા ન કરે, એટલે જે વચન થકી જીવ હણાય નહીં તેવા વચન મેલે. || ૧૦ ||
આધા કિંમ પ્રમુખ આહારાદિકને સર્વથા પ્રકારે સાધુ અભિલાસ કરે નહી, તથા જે આધા કિંમ આહારની વાંછનાં કરે, એવા પાસાદિક તેને સંસ્તવે નહી, એટલે તેની સાથે પરિચય કરે નહીં. તથા શરીર તેને કૃશ કરે, નિર્જરાને આલેાચીને એમ વિચારે જે શરીરને કૃશ કરીએઁ તે નિર્જરા થાય, એમ ચિતવી શરીર કૃશ કરતા કદાચિત્ સેક દુ:ખ - પજે, તે શરીરનું મમત્વ અણ કરતા તે શાક છાંડી ચારિત્ર પાળે, સંયમગુણે સાવધાન થાય. | ૧૧ ||
વળી સાધુ એકત્વપણાનીજ પ્રાર્થના કરે, એટલે એકવ્ પણું વાંછે. કારણ કે જીવ એકલા આળ્યે, તથા પરભવે દુર્ગતિને વિષે જાય, તેવારે પણ એકલાજ જાય, પણ કઈ એને સહાયી થાય નહી, એકલાજ કર્મ બાંધે એકલેાજ ભાગવે, તે માટે એકત્વ ભાવના ભાવે, એમ એકત્વ ભાવનાયે પ્રકર્ષે કરી સાક્ષ એટલે સંગ રહિત પણેા, થાય, એમ દેખીને તૃષા એટલે અલીક ભાષા એટલે નહીં. એમ એકર્ ભાવનાના અભીપ્રાય તે
