________________
(૨૮) સૂયગડાંગ સત્ર ભાષાંતર – ભાગ ૧ લે. - ---- - -- - - -- ----- ----- ----- * - - -
જે પિતાનું ધાદિક છાંડીને પછી પરજનને વિષે દીન એટલે દયામણે થાય, એમ ઉદર શુદ્ધ થકે રહે તે ગ્રહસ્થને, બંદીજનની પેરે, મુસંગળિક વચન કહે; ગૃહસ્થની પ્રશંસા કરે, યત: |સોના , વિયેતનવરિયા રસ કિ. सासु, इहराकहासुच्चास, पच रकं अच्छदिटोसि ॥ १ ॥ ઈત્યાદિક વચન પેટને અર્થે બેલે. જેમ માટે સુઅર, નીવાર એટલે ચાવલના કણને વિષે શુદ્ધ છતો, અદૂર એટલે તરત ઘાત પામે, તેમ કુશીલિયા પણ આહાર શુદ્ધ છતા સંસારમાંહે અનંતા મરણ પામે છે ૫ છે
તે કશીલિયા અન્યને અર્થ, પાણીને અર્થે, તથા અન્ય વસ્ત્રાદિકને એ, જેને જેવું ગમતું હોય તેના આગળ તેવું જ બેલે, સેવકની પેરે જેમ સેવક પોતાના રાજાને ગમતું બેલે, તેમ એ કુશિલિયા પણ બેલે, તે સદાચાર થકી ભ્રષ્ટ એવા પાસસ્થાને ભાવ તથા કુશીલિયા ભાવ પામે, તે કે થાય છે કે, નિ:સાર થાય જેમ પુલાક એટલે ધાનના છેતરા તૂસ નિ:સાર હોય છે, તેમ તે પણ તેને સરખેજ નિ:સા૨ જાણ. ૪ ૨૬ છે
હવે કુશિલિયાનું આચરણ કહે છે, જે અજ્ઞાત ફલને વિષે પિડ એટલે, આહાર પાણી લીધું અંત પ્રાંત આહારે કરી - યમ પાળે, પણ દીનપણું અંગીકાર કરે નહીં. તથા તપયા કરી પૂજા સત્કારને વાં છે નહીં, એટલે રાજદિકની પ્રજાને નિ. મિત્તે તપશ્ય કરે નહીં, પરંતુ આભા કરે. યદુત ઇહલોગ થયા એ તવમાઘહેજા) ઇત્યાદિક ભાવ જાણીને તથા શબ્દને વિશે, રૂપને વિષે, અસહ્યમાન એટલે તત્પર ન હોય અને સર્વ કામને વિશે, શ્રદ્ધપણું ટાળીને રાગદ્વેષ ન કરે, તેને સાધુ
