________________
અધ્યયન ૫ મુ–ઉદેશે ૧ લે.
( ર )
પ્રવેશ કરતોજ અગ્નીના આવર્તમાં પડે, એ અજાણ બાપડ પિતાના કર્મને નથી જાણત તથા લુપ્ત પ્રજ્ઞ એટલે જેની પ્રજ્ઞા લેપાઈ ગઈ છે, એવો છતે તે નારકી ત્યાં દાઝે. બળે. સર્વેકાળ કરૂણા પ્રાય દયામણુ એવું પુર્ણ તપનું સ્થાનક ત્યાં આકરા પાપ કર્મ કરી હૈયું જ્યાં અત્યંત દુ:ખ રૂપનુજ ધર્મ એટલે સ્વભાવ છે એવું સ્થાનક નારકી પામે, ને ૧૨
ચારે દિશે ચાર અગ્નિ સમારંભીને એટલે પજવલિત કરીને જે નરાવાસને વિષે કુર કર્મના કરનાર એવા પરમાધામકે તે અજ્ઞાની એવા બાપડા નારકીઓને તપાવે, તે નારકી ત્યાં પાક્ત રીતે તાપ સહન કરતા કર્થતા અત્યંત દુ:ખ ભેગવતા છતા ઘણા કાળ સુધી રહે. કેનીપેરે તો કે, જેમ જીવતા મત્સ્ય અગ્નિ પાસે મૂક્યા છતા અત્યંત તાપનું દુ:ખ પામે પણ પરવસપણાને લીધે ત્યાંથી નાશી શકે નહીં, તેમ તે નારકીઓ પણ જાણી લેવા, ૨૩ છે
ત્યાં તે નારી નરક માહે નારકીઓને ત્રાછવા છેદવાનું જે સ્થાનક છે તે કેવું છે તે કે, સર્વને મહા દુ:ખનું કારણ છે જ્યાં અસાધુ કમ એવા પરમાધામકે હાથમાં કુહાડો લઈને તે નારકીઓને પકડીને તેના હાથ તથા પગ બાંધી કાષ્ટની પેઠે ત્રા છે એટલે છે. ( ૧૪ .
વળી તે પરમાધામકે તે નારકી જીવનુ જ રક્ત, કાઢીને કડાહમાં નાંખી ફરી તેજ લેહમાં તે નારકીઓને પચાવે, તે નારકીએ કેવા છે તે કે, દુર્ગધ વસ્તુ તેણે કરી ખરડયા છે” અંગ જેમને એવા તે નારકીઓને કેવી રીતે પચાવે તો કે, પ્રથમ તેમનું ઉત્તમાંગ ભેદીને પછી (પરિવર્તિતા ) એટલે સમુહ હેય તેને ઉપર કરે અને ઉપર હોય તેને સમુહ કરે અર્થત ઉલટાવી પલટાવીને પચાવે ત્યાં પચતા થા તે નાર
