________________
( 42 )
સૂયગડાંગ સૂત્ર ભાષાંતર.—ભાગ ૧ લે.
કૈાની પરે ? જેમ શિશુપાળ રાજા પાતાની આત્માને શૂરવીર માનતા હતા પરંતુ સંગ્રામને વિષે દૃઢવી તથા મહારથી એવા નારાયણને જીંજતે દેખી, ક્ષેાભ પામી, મછાંડીને નિર્મદ થયા. ॥ ૧ ॥
સાંપ્રત સામાન્યપદે દ્રષ્ટાંત કહે છે, કઈ એક પેાતાને વિષે શૂરવીર પણું માનતા, સંગ્રામને મસ્તકે અગ્રેસર પણે આવ્યા; એવા તે સંગ્રામને વિષે ઉપસ્થિત એટલે પ્રાપ્ત થયે શકે ત્યાં પરદલને સુભટે સર્વજનને વ્યાકુળ ચીત કર્યા છે; તે સંગ્રામ એવા વર્તે છેકે, જા માતા પુત્રને ન જાણે; એટલે માતાને કેડે રહ્યા આાળક પડતા જાણે નહીં, એવા સંગ્રામને વિષે જે આગળે પણ હાર પુરૂષા તેણે શસ્રાદિકે કરી છેઘા કેા, હત પ્રહત કીધા છતા, કાયરપણે ભંગ પામે, ॥ ૨ ॥
હવે એ દ્રષ્ટાંત સાધુ સાથે મેળવે છે. એમ પૂર્વોક્ત સુભટની પેરે શીશુપાલવ નવ દીક્ષિત શિષ્ય પણ પોસહુને અણ ફા ચક્ર એમ કહેકે, દીક્ષા પાળવામાં શું દુર્લભ છે ? એ ટલે દીક્ષાના માર્ગ સુલભજ છે, એવે તે ભિક્ષાચર્યાને વિષે કેવદ, એટલે અજાણ, અનેરા આચારને વીરો નિપુણ ચકા નવ દીક્ષિત છે. તે વચન માત્રે કરી પેાતાના વિષે શૂર પણાના માનનાર્ તે જ્યાં લગે સંયમતે સેવે નહી ત્યાં લગે. એવું કહે કે, “ એ સંયમમાં શું દુષ્કર પણું છે ? ” પરંતુ જે વારે સંયમ આદરે, તે વારે પારસહુના ઉદય આવે કે સિદ્દાય, ૫ ૩ ૫
હવે સંયમનુ દુષ્ટપણે દેખાડે છે. ત્યાં એકાદ કાળે (હેમંત રૂતુ) પોષ અને માત્ર માસમાં સોગે પાડાંતરે થાયરા સહિત શીત ફરો તે વારે મંદ બુદ્ધિ ભારી કાંસ જીવ કાયર્ હેા, ચારિત્રને વિષે સિદાય એટલે દીનપણું પામે, કેાની પરે ? તા કે, જેમ રાજ્ય હી‰ ક્ષત્રી સિદ્દાય તેની પરે તે સાધુ પણ જાણી
