________________
(૫૬ )
સૂયગડાંગ સૂત્ર ભાષાંતર – ભાગ ૧ લો.
સંસાર માંહે સર્વ જીવ પિતાના કરેલા કર્મ કરી એકે દિયદિકની અવસ્થાએ કયા છતાં અવ્યક્તા સંજ્ઞાએ અસ્પષ્ટ શિલાદિક દુ:ખે કરી દુઃખીયા છતાં એવા પ્રાણીઓ તે ચતુતિકે રૂપ સંસાર માંહે અરિહટ ઘટીને ન્યાયે પરિભ્રમણ કરે છે, તેજ નીને ભયાકુલ બિહતા થકા તથા શઠ એટલે અજ્ઞાની છતા વળીવળી જાઈ એટલે જાતિ અને જરા તથા મરણે કરી પીળ્યા થકા રહે છે. જે ૧૮
એહીજ આ ક્ષેત્ર સુકુમાલ જન્મ જિનધર્મની પ્રાપ્તી, એ ક્ષણ એટલે અવસર જાણી યથોચિત ધર્મ કરવો બોધ બીજ પામવું સુલભ નથી, એ રીતે કહ્યું છે, એવું જાણી ધર્મ અણુ કરવા થકી ફરી ફરી બેહિ દુર્લભ છે. એ રીતે જ્ઞાન દર્શન કરી સહિત સાધુ જાણે તથા ઉદય આવ્યા પરિસહને અહિયાશે. એ વચન શ્રી આદિનાથ ભગવાને પ્રકા તથા એ રીતે જ શેષ બીજા તીર્થકર પણ પ્રકારો છે. ૧૯
હવે સર્વજ્ઞ પિતાના શિષ્યને બોલાવી કહે છે કે, આ ભિક્ષુ? એટલે યાતિએ પૂર્વે જે તીર્થકર થયા. તથા આગામિક કાળે જે થશે તે કેવા થશે તો કે સુવ્રત એટલે પ્રધાન વ્રતધારી તેણે એ સર્વ ગુણ જે પાછળ કહ્યા તે અથવા આગળ કહેશે તે કહ્યા છે પરંતુ તે તીર્થકરને મતે ભેદ નથી કાશ્યપ તે શ્રી આદીશ્વર તથા વર્ધમાન સ્વામી તેના ધર્મના અનુગાર જે છે તે એમજ કહે છે કે જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્ર હિજ મોક્ષ માર્ગ છે. જે ર૦
હવે તે ગુણ કહે છે. મન, વચન, અને કાયા કરણ કરાવણ અનુમાન કરી જીવના પ્રાણ હશે નહીં. એ પ્રથમ મહાવન એમ ઉપલક્ષણ થકી શેષ મહાવૃત પણ જાવા, તેણે કરી આત્માને હેતુ તથા નિયાખા હિત ઈનેિ સંવરે કરી
