________________
અધ્યયન ૩ જી -ઉદેશે ૧ લે.
સેવે છે. ૫ ૧૧ છે
હવે દંસ મસકાદિક પરિસહ કહે છે. (સિંધુ તામ્રલિત) કેકણાદિક દેશને વિષે પ્રા દસ મથકાદિક અધિક હોય છે. તે દેશને વિષે કે ઇવાર સાઘુ ગયે થકે, દેશ મશકાદિક ફરસે તેથી દેશમસકાદિકે પીડા તથા અશ્ચિન ભાવ છે, માટે તૃણાદિકને વિષે સંથારે કરે, તેથી તે તૃણાદિકના સ્પર્શ સહન કરવાને અશકિતવંત છો, કેઇ એક કાયર એમ ચિંતવન કરે કે એવું દુષ્કર અનુષ્ઠાન પરલોકને અર્થે કરિયે છે અને તે પહેલેક તો અમે દીઠું નથી. જે માટે એવા કલેશથી મરણતો પ્રત્યક્ષ દેખાય છે. જે અવસ્ય મરણ પામીશું માટે, એવા કલેશથી સર્યું. | ૧૨ છે
તથા વળી કેશના લોચે સંતાપા તથા બ્રહ્મચર્થ થકી ભાગ્યા એટલે લોચની પીડા ઉપની થકી કામવિકારના દીપવા થકી ત્યાં મંદ અજ્ઞાની બાપડા સિદાય સંયમ થકી ભ્રષ્ટ થાય તે કેની પરે? તો કે જેમ (કેતન) એટલે બંધન તેને વિષે પ્રવેશ કરવા થકી માછલું જીવિતવ્ય થકી ચૂકે છે. તેની પેરે તે બાપડા સંયમ થકી મૂકે છે. ૫ ૧૩ છે
આમા જે થકી દંડાય એ જેન આચાર એટલે અનુછાન છે. તથા મિથ્યાદર્શન સંસ્થિત એટલે મિશ્ચાદર્શને ભાવિત જેનું ચિત્ત છે, તથા રાગદેષે વ્યાકુળ એવા કોઈ એક અનાર્ય પુરૂષે તે ચારિત્રવંત સાધુને ક્રીડાર્યો કરી લેશે કદર્થના કરે. ૧૪
વળી કેઇ એક અનાર્ય, દેશ પર્યત વિચારતા જે સાધુ તે સાધુને એમ કહે કે, એ હેરૂ છે, (ચિર છે. ) ભિક્ષણ શીલ એમ કહી તે સુવ્રત જે અણગાર તેને રાશી પ્રમુખે કરી, સાધુને બાંધે એવા બાળ અજ્ઞાની તથા કપાયના વચને કરી નિભર્ચના કરે છે ૧૫
