________________
અધ્યયન ૨ જી.-ઉદેશા ૧ લેા.
( ૩૯ )
ભ્રષ્ટ થઇશ, તે માટે દુ:ખી એવા માવિત્રનું પાષણ કરવું તે મહાપુણ્યનું કામ છે. ૧૯ ॥
હવે કાઇ એક કાચર પુરૂષ તે માતાપિતાઢિકના વચનથી લેાભાય તેને વિપાક કહે છે. અનેા કોઇ એક અલ્પસત્વવંત એવા ચારિત્રિયા તે અન્ય જે માતાપિતાદિક તેને વિષે માહે મુઠ્ઠીથકી અસંવરી એટલે સંવર વિના મેહ પામે, એટલે રૂડા અનુષ્ઠાનનું કરવું મૂકી આપે અને માહને વિષે પાહેાંચે, તથા તે અસંયતિનાને ગૃહસ્થે અસંયમ તેને વિષે પેાહેાચાડવા છતા વળી તે પાપે કરી ધૃષ્ટ છતાં પાપકર્મ કરતાં લજ્જા પામે નહીં.રા
જો તેને એ વિપાક લાગે તે શું કરવું ? તે કહે છે. તે કારણે મુક્તિગમન ચાગ્યે ભવ્યજીવ રાગદ્વેષરહિત પડિત વિવેકયુક્ત છતા સંસારવાસ સેવતાં મહાકલેશ છે. એવું જાણી તેનાં વિષાકને ચિતવે એવા તે પાપકર્મ થકી નિવર્તે, ક્રોધાદિકને પરિત્હારે કરી શીતળ થાય, તથા મહાવિનયવંત અને કર્મ વિદ્યારાને સામર્થ્યવાન જે મહાંત એટલે જૈનમાર્ગે પ્રવર્તે, તે જૈન માર્ગ કેવેશ છે ? તે કે, સિદ્ધિપંથ જે મેાક્ષના માર્ગ તથા ન્યાય માર્ગ તથા શાશ્વતા એવા માર્ગ જાણીને આદા. ॥ ૨૧
વળી તેહજ ઉપદેશ ઉપસંહાર કરતા કહેછે. કર્મના વિદ્યારનાર એવા જે માગતેને વિષે આગત એટલે આબ્યા તથા વળી મન, વચન, અને કાયાયેકરી સંવા પાળનાર છાંડીને શું છાંડીને ? તે કે ધન, જ્ઞાતિ,સ્વજન તથા આરંભ એટલાં વાનાં છાંડીને(સુહુ)એટલે ભુલી પરે ઇંદ્રિયાને સંવરતા છતા સંયમને પાળે, એ રીતે પંચમ ગણધર શ્રી સુધાસ્વામી જંબુ પ્રત્યે કહે છે. કે જેમ શ્રી મહાવીર્દેવ પાસેથી સાંભળ્યું તેમ તુજને કહું”, ॥ ૨૨ ॥ इतिश्री वैतालियाऽध्ययस्य प्रथमोदेशः समाप्तः
'
