________________
ર.
ને તે
જીએ કહ્યું છિ થઈ
કોઈ એક ગરીબ પણ જરા વિદ્વાન બ્રાહ્મણ નદી કાંઠે કઈ ગામમાં રહેતે હતે. નાના ગામડાઓમાં શ્રી ભાગવત્ની કથા વાંચી પિતાની આજીવીકા ચલાવતું હતું. એક દિવસે ગામડામાં ખૂબ ભટક પણ કેઈએ કથા નહી વંચાવવાથી નિરાશ થઈ ઘરે પાછે જવા નીકળે. ગામના પાદરમાં આવ્યું એટલે સંધ્યા સમય થઈ ગયે, તે વખતે તેને લઘુશંકા (પશાબ) કરવાની ઈચ્છા થઈ આવી પણ વિચાર કર્યો કે શાકાએ કહ્યું છે કે, ગામને પાદર લઘુ અથવા દીર્ધ શંકા કરવી તે મેટું અપશુકન ગણાય છે, માટે ત્યાંથી દૂર જવા નીકળે. નદીને પુલ ઓળંગીને એક નાની કેતરમાં જે પિસે છે કે એક ભેખડ પડી. સદ્ ભાગે તેમાંથી તે બચી ગયો અને કોઈએ ત્યાં સેનાની મહરેથી ભરેલી એક ત્રાંબડી દાટી હશે તે નજરે પડી, અતિ આનંદથી લઈ પિતાને છેતી આ માં લપેટી ખુબ ખુશી થતે પિતાને ઘેર જવા માંડયું, પુલ ઉપર આવ્યું એટલે વિચાર કરવા લાગ્યું કે આ વખતે કઈ નદીમાં નથી, માટે જરા આ ત્રાંબડીને કાદવ લાગે છે તે સાફ કરી લઉં એમ વિચારી ધેવા માટે નદીમાં ગયે, કઈ જુએ નહીં તેટલા માટે ખૂબ દૂર ગયે. અફસોસ! જે જેના ભાગ્યમાં નથી તે કેટી ઉપાયે પણ પાસે રહી શતું નથી ! ગરીબ બીચારે બ્રાહ્મણ જે છેવા જાય છે કે ત્રાંબડી હાથમાંથી સરકી !!! અને નદીના ઉંડામાં ઉડે તળીયે જઈ પહોંચી પાણી પણ નદીમાં બારે મહીના ભરપૂર રહેતું? તેજ વખતે બ્રાહ્મણનુ કાળજું ખશી ગયુ? ગાંડાની માફક “ધતા ગઈ?
