________________
રાજરત્નો
બીજી સ્ત્રીને પેટે શાંતિદાસ અવતર્યો. શાંતિદાસ ગુજરાતી તેમજ ફારસી સારું શીખ્યો હતો. પિતાના ધંધામાં એણે નામ કાઢવું હતું. તેણે ધંધાને અંગે અનેક દેશદેશાવરોમાં જવું શરૂ કર્યું. સીલોનમાંથી મોતીઓ ખરીદવા જતા, ગોળકેડાના હીરા વેચાતા લાવતા, બ્રહ્મદેશથી માણેકે મંગાવતા હતા. પિતા કાળધર્મ પામ્યા બાદ બંને ભાઈઓ પિતાનો ઝવેરીને ધધો ઘણી હોંશિઆરીથી ચલાવતા હતા. વર્ધમાન દુકાનને વહીવટ સંભાળતો હતો, શાંતિદાસ દેશદેશાવરે ફરી માલ ખરીદતો અને નવાબો, રાજાઓ તેમજ પાદશાહોને ત્યાં જઈ માલ વેચતો હતો. એની પ્રસન્ન મુખમુદ્ર શાંત સ્વભાવ, મીઠી આકર્ષક વાત કરવાની ઢબ અને સજન વ્યવહાર સહુને મુગ્ધ કરતાં હતાં. એનું પ્રમાણિકપણું ખરેખર વખાણવા જેવું હતું. કોઈને પણ ન ઠગવાનું એમનું પણ હતું. એ ભારે શ્રદ્ધાળુ પુરુષ હતો. મુસાફરીયે જતો ત્યારે તે તે તરફના તીર્થો શ્રી પાર્શ્વનાથ, સમેતશિખર શ્રી કેશરીઆઇ,પાવાપુરી અને શત્રુંજયની એણે યાત્રાઓ કરી હતી. દેવના દર્શન વગર એ દાણે પણ મોઢામાં મૂકતા નહિ. ગૃહસ્થના ધર્મો પિતાના ગુરુના ઉપદેશ મુજબ એ પાળતો હતો. - પાદશાહ અકબરનો દરબાર આગ્રાના દિવાનેઆમમાં ભરાયો હતો. અમીર, ઉમરાવ, રાજા, નવાબો, સેનાધ્યક્ષોથી વીંટાઈ પાદશાહ તખ્ત ઉપર બેઠા હતા. પાદશાહની આજ્ઞા થતાં જ દિલીના મુખ્ય ઝવેરીઓને ત્યાં ભેગા કરવામાં આવ્યા. આખા હિંદના મશદૂર ઝવેરીઓ ત્યાં ભેગાં થયાં હતાં. પાદશાહને કેટલુંક ઝવેરાત ખરીદવાનું હતું. પાદશાહ પિતે ઝવેરાતની સૂક્ષ્મ સમજ ધરાવતો હતો. એના શેખે એ ચતુર પાદશાહને એક સરસ ઝવેરી બનાવ્યો હતો. એણે બારીકીથી જાતજાતના અમૂલ્ય જવાહિરને તપાસ્યાં. બાદશાહ
