________________
રાજરત્ના
૧
કર્યું હતું. એની હુંડીએ હિંદ મહાર પણ ચાલતી હતી. એના વેપાર ખૂબ નફે લાવતું હતું.
તેમની આવક વધવાની સાથે ધર્માંકાર્યોમાં પણ તે અહેાળે વ્યય કરતા હતા. તેઓ કહેતા કે સારા કામમાં જે વપરાય તે જ સાચી કમાણી છે. તેમણે તીર્થાંમાં અને પેાતાની હવેલી પાસે પ્રભુભક્તિ માટે ભવ્ય જિનાલયે। બંધાવ્યાં, પૌષધશાળાએ બંધાવી, સંધ કાઢવા, વિવિધ મહોત્સવેા કર્યાં. ગરીબ-ગુરબાને ગુપ્ત મુદ્દ૬ તા શરૂ હતી. દુષ્કાળમાં અન્નક્ષેત્રા ખેાલતા. તેમને આંગણે આરખાની બેરખ રહેતી. એક મેટાં રજવાડાંને છાજતી સાહેબી તેમને આંગણે હતી. મહેમાન–પરાણા અને સ્વામીભાઇઓને પ્રેમથી સત્કાર કરતા. તે જમવા સમયે સેા-પચાસ પાટલા સાથે જ પડતા અને નિભેદભાવે તે સૌની સાથે બેસી ભેાજન કરતા.
સિદ્ધાચળના સંધ કાઢીને ઘરે આવ્યા પછી એક વખત તેમની ઇચ્છા અમદાવાદ નજીકનાં પરામાં ભવ્ય જિનાલય બંધાવવાની થઇ. તેમણે આ વિચાર પેાતાના માટા ભાઇ વર્ધમાનને જાગ્યેા. બન્ને ભાઈઓએ મળી સરસપુર નજીક બીબીપુરમાં એક ભવ્ય બાવન જિનાલયનું દેરાસર બંધાવવા નક્કી કર્યુ. તેમાં લાખા દ્રવ્ય ખરચીને આણુ જેવું શિલ્પકામ કરાવવાનું નક્કી કરીને ગુરુશ્રી મુક્તિસાગરજી પાસે પેાતાની ભાવના વિદિત કરવા અન્ને ભાઇ ગયા.
શ્રી મુક્તિસાગરજી મહારાજ વિદ્વાન અને નિઃસ્પૃહી સંત હતા. એમનું તપ પણ ઉગ્ર હતું. એએ જૈન શાસ્ત્રા ઉપરાંત હિંદુ શાસ્ત્રોના પણ પૂરા અભ્યાસી હતા. એએ સારા ઉપદેશક અને તેજસ્વી મૂર્તિ હતા. જૈનોમાં એમનું અત્યંત સન્માન હતું એટલું
