________________
mmmmmmmmm
૧૧૬
ખાનદાનીનાં ગાઢ પ્રેમ બંધાયો હતો. બંને પ્રેમધર્મને પીછાણતા હતા.
સંવત ૧૮૭૩માં અમદાવાદથી નગરશેઠ હેમાભાઈને સંઘ ગિરનાર-શત્રુંજયની જાત્રાએ નીકળ્યો ત્યારે મહેકમભાઈ અને હઠીસિંહ સાથે હતા. ભારે ધામધૂમ હતી. સંધ જુનાગઢ આવ્યો ત્યારે ત્યાં હજારો યાત્રિકોની માનવમેદની જામી હતી. આ પ્રસંગે શેઠ મહેકમભાઈએ ભારે ઉદારતાથી શેઠ મોતીચંદ અમીચંદના નામથી સંઘને જમણ આપીને શ્રી મેતીશાહ શેઠ સાથેની પિતાની મિત્રતાની ઉન્નતતા દેખાડી દીધી. આ હકીકકની મોતીશાહ શેઠને ખબર પણ આપી નહિ, પરંતુ આ વાત છુપી રહે ? શેઠ મોતીશાહને આ વાતની ખબર પડી ગઈ એ મનથી મલકાયા. તેમને મહાકમભાઇની વિશાળ લાગણી માટે માન ઉપર્યું, તેને બદલો વાળી દેવાને તક મળતાં મોતીશાહે વાત છેડી.
મહામભાઈ, મારે તમારું એક જરૂરનું કામ છે.” આજ્ઞા કરો શેઠ, તમારાથી હું કયાં દૂર છું ?”
પાલી અને રતલામ ખાતેના મારા આડતીઆ બરાબર કામ કરતા નથી. મારે ગયે વરસે વગર ફેકટની મોટી નુકશાની ભોગવવી પડી છે. તમે એ સ્થાનેની નજદિક છે. તમે મારું આ કામ ન સંભાળી શકે? બાર મહિને વીસ પચીસ હજારની ચોખ્ખી પેદાશ છે. શું જવાબ આપે છે?” !
શેઠ અમારે નેહાલ દાદાની પુન્યાઇથી ચાલતા ઘધાને માંડ પહેચાય છે, તો શા માટે વધારે ઝંઝટમાં પડવું પડે ? સંતોષ સારો છે.”
તે હું કયાં નથી જાણતો? આ તે તમે અમારું અંગ છે
