________________
મલબારના
“ના આપણને તે મલબારમાં મજા છે. રોજ પાંચ મુદ્રા પેદા કરું છું. અહીં અર્ધી મુદ્રા પણ પેદા કરતું નથી, મારે તે ત્યાં જવું છે.”
પણ કે બૈરું બાંધ્યું છે તેનું શું?” “ એ પણ સાથે ચાલશે.” 2 “માળા મૂર્ખ, બૈરાંને કદી ઈ મુલકમાં રહેવાનું ફાવે ખરૂં ?”
જ્યાં ધણી ત્યાં ધણીઆણી. અહીં એકલી રહીને શું કરશે? ત્યાં હું સાથે જ છું ને? તેને બીજું ફાવવાનું શું છે ?”
તું ધાર્યું કરવાને. તું જાણે ને તારી ઘરવાળી જાણે. પણ અમારી તે ભલામણ છે કે આવા ખેરછ મુલકમાં વસવાટ સારો નહિ”
“મને ઈ મુલકને અનુભવ છે, ત્યાં કોઈ ખાઈ જતાં નથી.”
એણે યુકિતઓ સાધી, સ્ત્રીને નવાં નવાં વસ્ત્રાથી રંજન કરવા માંડી. મલબારના ખૂબ વખાણ કરવા માંડ્યાં. ત્યાં જાણે સ્વર્ગ હોય તેમ સાચા ખોટા આંબા આંખલી દેખાડવા માડ્યાં.
બહુ સમજાવટ અને મીઠાશભરેલી વર્તણુથી એ સ્ત્રીને સમજાવી સાથે લઈ વહાણ ઉપર ચડી બેઠે. કલીકટમાં એણે ઘર માંડયું. સ્ત્રીને પ્રથમ ભારે અકળામણ અને એકાંત લાગવા માંડ્યાં. પાસે રહેલા નાયર કુટુંબ સાથે ઘરોબો થયે. બે ચાર માસે સ્ત્રી મલયાલમ ભાષા બોલતાં શીખી ગઈ. એટલે નાયર સ્ત્રીઓ સાથે ભેળાઈ ગઈ
નાયર લોકે મલબારની રાજ્ય કરનારી કામ છે. છેલ્લાં બે હજાર વર્ષો થયાં ચીન, ત્રીવેન્દ્રમ, પુદકેટા, કલીકટમાં એમનાં રાજ્યો હતાં.
