________________
~~~~
૧૯ર
ચીનને ~~ પરંતુ એ શહેરમાં અનેક પરદેશીઓ વસતા હતા એટલે પોતે ચીનાઓની વસ્તીવાળાં શહેરમાં જવા ઈચ્છા રાખી. આથી પિતાના મુનીમ જહાંગીરજી ખરશેદજી લીકીમના નામના પારસી ગૃહસ્થ (જે તેમની સાથે જ મુંબઈથી આવ્યા હતા)ને પિતાની ચીનની પેઢીને વહીવટ સ. પિતે કંતાન ગયા. આ શહેર પણ મોટું બંદર છે. માત્ર ચીનાઓની વસ્તી છે. કંતાનમાં તેઓ ચીના વેશમાં રહેતા હતા. શાકભાજી ખાવાને વનસ્પતિ આહાર કરતા હતા. એમના રીત-રિવાજ બહુ સાદા, નીતિમાન અને ધર્મિષ્ટ હતા. સ્વભાવ બહુ મળતીઓ હતો. રાજ્યઠારી કે બીજી ખટપટમાં પડતા નહતા. સરલ ભાવે પોતાના કાર્યમાં અને બુદ્ધ સાધુઓની પાસે બેસવા ઉઠવામાં એમને સમય જતે હો.
તેઓ હવે અહીં ચીના થઈ ગયા હતા. છતાં પિતાન જૈન ધર્મની આજ્ઞાઓ ભૂલ્યાં નહેતા. સમય પ્રમાણે ધર્મ-ધ્યાન બરાબર કરતા હતા. બૌદ્ધ સાધુઓ સાથે ઘરોબો સંબંધ બંધાયો હતો. સાધુઓને દાન પણ આપતા હતા. સૌની સાથે મીઠી વાતચીત કરવાની એમની ટેવ હતી. તેઓ ચીના વેપારીઓ સાથે બહુ સલુકાઈથી વર્તતા હતા. આથી એમનામાં એ લોકપ્રિય હતા. સાધુઓ પણ એમના ઉપર પ્રીતિ રાખતા હતા. સાધુઓની કૃપાને લીધે રાજ્યના અધિકારીઓ અને મોટેરાઓમાં પણ તેઓ જાણીતા થયા હતા. સૌ એમને ધાર્મિક પુરુષ તરીકે માન આપતું હતું. સાધુઓ અજાણ્યાને ધમ પુસ્તકો બતાવતા કે શીખવતા નથી તેમાં તારાચંદ અપવાદરૂપ હતા. એમના ઉપર સાધુઓની કૃપા હતી.
તારાચંદે લગભગ આઠ વરસો ત્યાં ગાળ્યાં. રૈદ્ધ ધર્મ અને બૌદ્ધોની વચ્ચે રહ્યા છતાં જૈન ધર્મને ભૂલ્યા નહતા. મોટા બૌદ્ધધર્મના વૃદ્ધ મહંત તેના ઉપર પુત્ર જેવી પ્રીતિ રાખતા હતા.
