________________
ખાનદાનીનાં
-
-
-
હરકુંવર એક દિવસ સવારના પિતાના ઘરના આંગણામાં છાણ ભેગું કરી, છાણમાં ઘઉંની પરાળ ભેળવી પિતાના ઘરની બહાર વંડી પાછળના ઊંચા ભાગમાં છાણાં થાપતી હતી. તેનાં સુડોળ અને સીધા શરીરના અંગપ્રયંગે છાણાં થાપવાની ક્રિયામાં લંબાઈ યા સંકેચાઈ અવનવી ભાત પાડતાં હતાં. બાળસૂર્યના કિરણે તેના શરીરને સેનેરી રંગે રંગતાં હતાં. સ્વરૂપવાન કન્યાનું રૂ૫ ખૂબ પ્રફુલ્લ અને નયનાકર્ષક લાગતું હતું.
શેઠ, પેલી કન્યા જોઈ.” અમદાવાદથી ઘધે નવખંડા પાર્શ્વનાથની યાત્રાએ આવી ચડેલા હઠીસિંહ શેઠનું તેના સાથીએ ધ્યાન ખેંચ્યું.
પારકી કન્યાઓ ઉપર નજર નાખવામાં આપણું ભૂષણ નહિ.”
હું એના રૂપની વાત કરતું નથી, પણ એના આદર્શ લક્ષણે. તરફ મારું ધ્યાન ખેંચાવાથી કહું છું.”
એમાં હું સમજું નહિ. ખાસ જોવાનું શું છે?”
“જુઓ! આ છોકરી છાણાં થાપે છે તેમાં પણ તેની આંગળીઓ ચિત્રામણા ચીતરી રહી જણાય છે. એક સરખી થતી હારોમાં પણ કળા તરી આવે છે અને દરમિયાન તેને પગ ઊંચો થયેલો હતો તેમાં ભાગ્યસૂચક મહાન ગૌરવવતી પાદરેખાઓ છે. એ બધાં આ છોકરી ભવિષ્યમાં બહુ ભાગ્યશાળી-ગૃહરાજ્ઞી થવાનાં સૂચક ચિઠ છે.”
એમ? એ કન્યા કોણ છે? “ઘોઘાની જ કન્યા છે. એ કન્યા બહુ ભણેલી છે. સુંદર છે
