________________
૧૪૦.
ખાનદાનીનાં
મારાં ધન્ય ભાગ્ય, પણ એમને તે પત્ની છે. હું એક ઉપર બીજી નહિ આપું.”
“શેઠાણ રૂકિમણુ પ્રજ્ઞાચક્ષુ છે. તેમની સંમતિથી જ શેઠના બીજા લગ્ન કરેલાં. તે પરસન શેઠાણીને સ્વર્ગવાસી થયે છ માસ થયા છે. દૂધમાં સાકર ભેળ. શેઠના નામથી તે પરિચિત હશે ?”
હઠીસિંહ શેઠ તે જેમાં રત્ન છે, એમનાથી કયો ન અપરિચિત હોય?”
ત્યારે હવે વાટ કેની જુવો છો? હા કહે એટલે સાકર વહેચાય.”
“તમે બેસો, આવા કામમાં આપ્તજનેની સંમતિ લેવી જોઈએ.” વૃદ્ધ મુનીમને એક કલાક ધીરજથી વાટ જોવરાવી વણિક ગૃહસ્થ ઉપર આવી વાત સ્વીકારી લીધી. કરેડાધિપતિ અને ઉદારચરિત જભાઈ દુર્લભ છે,
સાધારણ ધામધુમથી શેઠ અને હરકુંવર શેઠાણીના વિવાહ થયા.
હરકુંવર સાસરે આવ્યાં. શેઠને તે જ દિવસે અફીણ અને રેશમના વેપારમાં સારે લાભ મળે. નવી શેઠાણના માન અને પ્રતિષ્ઠા સુગનવંતાં તરીકે વધ્યાં. હરકુંવર અસાધારણ સ્ત્રી હતાં. સારી સમજ, દીર્ઘદ્રષ્ટિ, ધીરજ, વ્યવહારકુશળતા અને ચતુરાઈ એમને સહેજે વર્યાં હતાં. શેઠાણીની સલાહની કિંમત અને કદર થવા લાગી. પહેલાં સાંસારિક બાબતમાં એમને શેઠ પૂછતા હતા. ધીમે ધીમે શેઠાણ વેપારમાં પણ રસ લેવા લાગ્યાં. તેમની તીક્ષણબુદ્ધિ છેડી વારમાં બધું સમજી તેને તેડ કાઢી શકતી હતી.
તમે હમણાં અફીણ ખરીદશો નહિ.” “કેમ? હમણાં જ મોકે છે.”
