________________
૩૮
રાજનગરનાં
મહાન ચમત્કાર છે. ચારે તર અગ્નિના દવ લાગ્યા હાય તેવા સમયમાં ધરાને મચાવવા જેટલુ આ કઠીન કામ હતું, છતાં શાંતિદાસ શેઠે કુનેહથી અકબર અને જહાંગીરના રાજ્યઅમલ દરમિયાન રાજ્યસ અધ વધારીને સનદો મેળવી હતી. આટલું જ નહિ પણ ધર્માંધેલા શાહજહાંન પાસેથી પણ શાંતિદાસ શેઠતક મળ્યે તેવા તીર્થ સ્થળવાળાં ગામ ઇજારે રાખતા અગર તા તે તે તીર્થીના સ્વતંત્ર જૈનોના કબજા ભાગવટાની સનદા મેળવી લેતા. સને ૧૬૫૬ ની એક સનંદમાં રાધનપુર તરફ આવેલ જૈન તીવાળું શ્રી સંખેશ્વર ગામ શાંતિદાસે ઇજારે રાખવાનું જાણ્યુ છે અને તે જ અરસાના ખીજા ક્રમાનમાં ગુજરાતના બધાં અધિકારીઓને ઉદ્દેશીને લખવામાં આવ્યું હતું કે “ શાંતિદાસ ઝવેરી જે અમારા અમીરામાં મુખ્ય છે તેમણે એવી રીતે અરજ કરી છે કે માઝે પાલીતાણામાં શેત્રુ ંજયના દેવાલય છે. ત્યાં યાત્રાળુ માટી સખ્યામાં આવે છે. આથી સૌને જાહેર કરવામાં આવે છે કે આ ગામ ઇનામ તરીકે મજકુર શેઠને આપવામાં આવ્યું છે. આથી અધિકારીએએ એના કામની વચ્ચે આવવું નહિ. સર્વે યાત્રાળુઓને આ સ્થળે શાંતિથી યાત્રા કરવા દેવામાં આવે.”
સને ૧૬૫૭ માં શાહનશાહ શાહજહાને એક વધુ ફરમાન બહાર પાડી આ શેત્રુંજય પરગણું એ લાખ દામ લઈને વંશપરંપરા શાંતિદાસ ઝવેરીને આપવાનું જણાવવામાં આવ્યું છે. આ ફરમાન વશપરપરાનું કાયમી હેાવાથી દર વરસે નવી સનંદની માગણી કરવી નિહ. તેમજ કાઇ પણ જાતના કર અથવા લાગા લેવા નહિ એવી. તેમાં આજ્ઞા કરી છે.
