________________
રાજરત્ન
ધજાપતાકાથી ખૂબ શણગારવામાં આવતી હતી. એ સવારી જાણે કોઈ મહાન રાજાની હાય એ ભપકે જણ.
નગરશેઠ હેમાભાઇ સંવત ૧૯૧૨ માં પહેલી વખત તેમની મુંબઈની પેઢીની મુલાકાતે આવ્યા ત્યારે તેમને મુંબઈમાં વેપારીઓ તરફથી સારું માન મળ્યું હતું.
આ મુસાફરીમાં મુંબઈને સંઘપતિ મોતીશા શેઠ સાથે હેમાભાઇનો નેહ–સંબંધ ઘણે વધી ગયો હતો. શ્રી શત્રુંજય ઉપર મોતીશા શેઠે કુંતાસરને ગાળો પુરાવીને બંધાવેલ વિશાળ દેવનગર એ આ કુટુંબ વચ્ચેને સ્નેહ-સંબંધને યાદગાર દાખલ છે.
હેમાભાઈએ જીવનભર જેમ રાજવૈભવ અને કુટુંબવ્યવસ્થા જાળવ્યાં હતાં તેમ વૃદ્ધાવસ્થાએ પિતાને કુટુંબ પરિવારને મિલકતની સંતોષકારક વહેચણું પોતાના હાથથી જ કરી દઈને સૌને સંતોષ્યાં હતાં. આવી રીતે દરેક ભાઈઓને નિર્ભેદભાવે મિલ્કત અને ધંધાની વહેચણી કરી આપવા પછી એ સર્વ અમદાવાદમાં પિતપોતાને સ્વતંત્ર ધંધો કરતા હતા. તે સિવાય મુંબઈમાં પણ તેમના કુટુંબમાંથી શેઠ મનસુખભાઈ વખતચંદ, સુરજમલ વખતચંદ, ડાહ્યાભાઈ અનુપચંદ, સારાભાઈ મનસુખભાઈ, ગોકુળભાઈ ફતેચંદ, છગનભાઈ પાનાચંદ વગેરે નામથી શરાફી પેઢીઓ ખેલવામાં આવી હતી. શેઠ હેમાભાઈને રવર્ગવાસ સંવત ૧૯૧૩ ના મહા સુદ ૧૧ ગુરુવારે થયો ત્યારે તેમના માનમાં અમદાવાદ, મુંબઈ અને દેશદેશાવરમાં શેક છવાઈ ગયો. એમની પાછળ એક લાખ રૂપિયાનું પુન્યદાન કરવામાં આવ્યું હતું. શેઠ હેમાભાઈએ પિતાના વડીલની કીર્તિ, યશ, મે, ઐશ્વર્ય, ધન, સંપત્તિ સર્વમાં સારે વધારે કર્યો હતો.
