________________
રાજરતા
સખેશ્વરના દેવળા તેમજ પ્રેસરીઆછના દેવળેા ધણાં પ્રાચીન વખતથી અસ્તિત્વમાં છે. તે સિવાય ત્રણ પાશાળા અમદાવામાં, ચાર ખંભાતમાં, એક સુરતમાં અને એક રાધનપુર પાશાળ ( ઉપા– શ્રય શાંતિદાસના વહીવટ અને અજા નીચે છે. આ સ્થાને જૈનોને આપવામાં આવ્યાં છે, એટલે કાઇએ તેમાં દખલ કરવી નિહ.
૩૭
આ ફરમાનમાં અમદાવાદમાં જહાંગીરની પરવાનગીથી ઐતિહાસિક ચિંતામણિ પાર્શ્વનાથના દેરાસરજી માટે પણુ કાઇએ દખલ ન કરવા જણાવેલ છે.
શાંતિદાસ શેઠે માત્ર અમદાવાદના નગરશેઠ અને પાદશાહના અમીર નહાતા, પરંતુ તેઓ આખા હિંદના શ્વેતાંબર જૈનાના મુખ્ય નાયક અને વડીલ હતા. ઘણાં મેટાં તીર્થી—મદિરાના વહીવટ તેમના હાથમાં હતા. તેએ જેનાના પ્રતિનિધિ તરીકે પાદશાહ પાસે અરજી કરી એમના ક્માતા મેળવતા હતા. તેએ એ માટે ભારે સ’પત્તિ અને શક્તિ ખતા હતા.
પાલીતાણા જૈનેાનુ મેટામાં માઢુ તી સ્થાન હતુ અને હજી પણ છે. મુગલાઇ સત્તા દરમિયાન એની સલામતી માટે જેમને અત્યંત ચિંતા ભાગવવી પડતી હતી, કારણ સૌરાષ્ટ્રમાં રાણપુર અને પાલીતાણા પાસેના માંડવી ગામે મુગલાઇ થાણા મુકાવાથી ધર્માંધ મુલ્લાઓની કદાચ ત્યાં દખલ થવાના ભય રહેતા હતા.
આ સમયમાં તીથ રક્ષણ માટે કેટલી મુશીબતા ભાગવવી પડતી હતી તેને હમણાં આપણુને સહેજ પણ ખ્યાલ આવે નહિં. જેના અને હિંદુને માટે એ ભયંકર સમય હતેા. એવા અત્યાચારના સમયમાં એમણે પેાતાના ધર્મસ્થાનનુ રક્ષણ કર્યું એ
