________________
રાજનગરનાં
બહાદુરશાહ પે।તે વિદ્વાન, શાણા, ઉદાર, દયાળુ અને ધર્માંની બાબતમાં સમભાવી હતા. આથી તે લેાકપ્રિય થયા. નગરશેઠને પાદશાહી સંબધમાં પહેલી કાળજી પાલીતાણા વગેરે તીર્થાંનું રક્ષણ જળવાય તે માટે બાદશાહી સનંદ મેળવવાની રહેતી. બહાદુરશાહે પણ તેને જૈન તીર્થીના સંરક્ષણ અને નગરશેઠના અધિકારની સનંદ આપ્યું. એના માન અકરામ ખૂબ વધાર્યાં અને પ્રથમ પંક્તિના અમીર અનાવી પાલખી અને છત્રી–મશાલનું માન આપ્યું. લખમીચંદ શેઠે પિતા કરતાં પણ વધારે જાહેીજલાલી અને માન–મરતએ ભાગવ્યાં. લશ્કરી છાવણી હાય તેમ પાંચસેા હથિઆરબંધ સિપાઇએ તેની હવેલીએ તેની તહેનાતમાં રહેતા હતા. તેના રાજશાહી દૃક્રમે હતેા. પાદશાહની તેમના પરત્વે પૂરી મહેરબાની હતી.
બહાદુરશાહે સને ૧૭૦૭ થી સને ૧૭૧૨ સુધી માત્ર પાંચ વરસ જ રાજ્ય કર્યું. તે રાજ્યગાદી ઉપર આવ્યા ત્યારે પણ વૃદ્ધ હતા. એની પાછળ એનાં ચાર પુત્રામાં રાજ્યગાદી માટે યુદ્દો થયાં. આમાં જહાંદારશાહ સૌથી મેાટા અને શૂરવીર હતા. શેઠ લખમીચંદે એના પક્ષ લીધેા. મેાટી લડાઇએ લખ્યા પછી જહાંદારશાહને રાજ્યગાદી મળી. શેઠ લખમીચંદ્રના માન વધ્યાં. જહાંદારશાહ રાજ્યગાદીએ આવ્યા પછી મેાજશાખ અને વ્યસનમાં ઊતરી ગયે. તેને અગ્નીણુ અને દારૂનું વ્યસન થયું. આથી ક્રેમાં એ ગમે તેવી અવિચારી અને ક્રૂર આના કરી બેસતા હતા. એની એક રખાતના કહેણ મુજબ તે રાજકારભાર ચલાવતા હતા. આથી લખમીચંદ શેઠે એની સાથેના વ્યવહાર આ કરી નાંખ્યા જો કે એના અમલમાં શે કુટુંબનાં માનમર્યાદા પૂરેપૂરાં જળવાયાં હતાં.
જડોદારાહ પ્રદાહના વખતમાં અંધાધુંધી થવા લાગી
