________________
રાજરત્નો
" "૩૫
- “અમદાવાદમાં ઘણું મોટાં મંદિર છે. મૂર્તિઓની પૂજા કરે છે. એ સૌમાં શાંતિદાસે સ્થાપેલ મંદિર અતિ મહાન હતું. આરંગઝેબે એની ભસીદ બનાવી દીધી. ત્યાં ગૌવધ કરી એનું લોહી છાંટવામાં આવ્યું. આથી જૈનો હવે ત્યાં પૂજા કરી શકતા નથી. ચારે તરફ મંદિરમાં નાની નાની સુંદર દેરીઓ છે. છત અને દિવાલો ઉપર સુંદર કોતરકામ અને કારીગરી છે, પરંતુ ઔરંગઝેબના ધર્મધપણાને લીધે એણે સર્વે મૂર્તિઓ( કોતરકામની પુતલીય વગેરે)ના નાક તોડાવી નાખ્યાં છે.”
આ રીતે શાંતિદાસ ઝવેરીની મોટી લાગવગ અને ધનસમૃદ્ધિ છતાં મહેઓના હાથમાંથી દેરાસરજીનો બચાવ કરાવી શકયા નહિ. આ વાત તેમને મરણ સુધી ચાલી હતી.
મીરાતે અહમદીના જણવવા મુજબ આ મંદિરની બે મૂર્તિઓ જે દરેક સે સો મણના વજનની હતી એમને શાંતિદાસ ઝવેરીવાડામાં તેનાં રહેણાકના મકાન પાસે જમીનમાં ભેયર્સ બનાવી રાખી હતી. સને ૧૭૩૪માં બાદશાહ મહમદશાહ દિલ્લીની રાજગાદી - ઉપર હતો તે સમયે ફકરૂદીનખાન ગુજરાતનો સૂબો નીમાયો હતે. એણે જવાંમર્દખાનને પોતાના વતી ગુજરાતના શાસન માટે મૂકો હતો, ત્યારે કોઈ એક ઈતિહાસકાર જણાવે છે કે ઇસ્લામની નબળાઈ અને ધર્માધપણાનો નરમ વલણ જોઈ શાંતિદાસના વંશજોએ એમની પુનઃ પ્રતિષ્ઠા* કરાવી હતી.
* અમદાવાદના ઈતિહાસમાં જણાવે છે કે ચિંતામણિના દેરાસરમાંથી નગરશેઠ જે પ્રતિમાજીઓ લઈ આવ્યા હતા તેમાંથી મૂળનાયક ચિંતામણિ પાશ્વનાથની પ્રતિષ્ઠા ઝવેરીવાડામાં સુરજમલના દેરાસરમાં કરેલ છે, જ્યારે ચૌમુખજીના ચાર મોટા બિંબે માંનાં ત્રણ પ્રતિમાજીની ઝવેરીવાડામાં આદીશ્વરજીના ભોંયરામાં અને એક પ્રતિમાજીની નીશાપોળના દેરાસરે પ્રતિષ્ઠા થયેલ છે જે અત્યારે પણ વિદ્યમાન છે.
