________________
(૭) પદેશ પર્યટન જતી વેળાએ શ્રીપાળ નાં માતા ત્યા મયણુને
ઉપદેશ, સૂચન શું હતું? શ્વાસની સાથે જે શરીરને સંબંધ છે તે જ સંબંધ ધર્મની સાથે રાખજે સિદ્ધચક્ર આરાધના જાપ ધ્યાનને કયારે પણ વિસરતાં નહીં. ઉત્તમ ધમી આત્માઓ ફક્ત કપરાં સમયમાંજ ધમને યાદ કરતાં નથી. પરંતુ સદા કાળને
માટે ધર્મમય જીવન વિતાવતા હોય છે. (૮) ઠેકઠેકાણે શ્રીપાળ કુંવરે ધવલશેઠને મૃત્યુનાં મુખમાંથી બચાવ્યા
પ્રથમ બમ્બરકોટનાં મહાકાળ રાજા પાસેથી છોડાવ્યા ત્યારબાદ રસંચયા નગરીનાં કનકકેતુ રાજાએ પણ દારીની સજારૂપે ફાંસી ફરમાવી હતી, ત્યાંથી છોડાવ્યા. છેલ્લે કેકણ દેશમાં ઠાણ નગરીના વસ્તુપાળ રાજાની સભામાં ડુંભના કલંકનું કારસ્થાન પકડાયા બાદ જ્યારે રાજાએ ધવલશેઠને હણવા ધાર્યા ત્યારે પણ ધવલશેઠને છોડાવનાર શ્રીપાળ જ હતા. આવાં – અપરાધીની ઓળખાણ શ્રીપાળ કેવી રીતે આપતાં ? “એહ મુજ પિતા સમાન” અને છેલ્લા કલાયમેકસ રૂપે..
શ્રી પાળને મારવા ઈચ્છતા ધવલ પોતે પિતાના જ પાપભારથી જ્યારે મરણ પામે છે તે સમયે શ્રીપાળની “સજજનતા ઉત્તમત્તા, ધાર્મિકતા, આરાધકભાવ કેવો ?” શ્રીપાળ ધવલને સારી શ્રદ્ધાંજલિ અર્પે છે, શોકમનમાં ધારણ કરે છે એટલું જ નહીં
જ્યારે પિતાનું ચંપાનગરીનું રાજ્ય પાછું – મેળવ્યું ત્યારે, ધવલશેઠનાં પુત્ર વિમલશેઠને કૌશાંબી નગરીથી તેડાવીને ચંપાનગરીનાં નગરશેઠ પદે સ્થાપન કરે છે માટે જ કહ્યું છે કે “ઉપકારીષ યઃ સાધુ, સાધુતમ તસ્ય કે ગુણઃ ! અપકારીષ યઃ સાધુ, સાધુત્વમ તસ્ય નિશ્ચલ !! ઉપકારી પ્રત્યે સારી, સુંદર આદર – સત્કારને વ્યવહાર બધાં રાખે તેમાં ઉત્તમતા શી? પરંતુ જે પિતાને હાડોહાડ
