________________
૭૯ ભમરાઓ ગુંજારવ કરેજ. તેવી જ રીતે તે સૌંદર્યવાન યુવતીને જોઈને બીજા રબારીઓ મોહ પામ્યા. તેણીની મુખમુદ્રાનું રસપાન કરવામાં લાલચુ એવા રબારીઓ સાનભાન ભૂલીને આડા રસ્તે ગાડા ચલાવીને પણ તેને નિરખવા પ્રયત્ન કરવા લાગ્યા. તેથી ઘણાના ગાડા ભાંગ્યા.
આ બધો બનાવ જોઈને યુવતી પિતા રબારીને સંસાર ઉપર વૈરાગ્યે થયો. પૂર્વભવને આરાધક હોવાથી અશુચિ ભાવના યાદ આવવાથી તેને વૈરાગ્ય દઢ બનવાથી તેણે પુત્રીને ચગ્ય ઠેકાણે પરણાવીને દીક્ષા ગ્રહણ કરી. દીક્ષામાં આવશ્યકાદિ યોગ વહન કર્યા.
શ્રી ઉત્તરાધ્યયનના ત્રણ અધ્યયન પૂર્ણ બાદ પૂર્વ ભવની જ્ઞાન વિરાધનાના ફળ સ્વરૂપ જ્ઞાનવરણીયને તીવઉદય થયા. તેથી ઘણે પ્રયત્ન કરવા છતાં ચેથા અધ્યયનને અક્ષર પણ ચડતો ન હતો. પિતાની મુશ્કેલી ઉપાધ્યાય સ્વરૂપ ગુરુભગવંતને નિવેદન કરવાથી તેઓએ તે આત્માની
ગ્યાયેગ્યતા વિચારી રાગદ્વેષને નિગ્રહ કરનાર એક પદ આપ્યું “મારુષ માતુષ” મુનિએ વિનયપૂર્વક તે સ્વીકારી આયંબિલના તપ સાથે મોટેમોટેથી ગેખવાનું શરૂ કર્યું પણ તીવ્ર જ્ઞાનાવરણયના ઉદયે તેમાં પણ ગોટે વળતાં “માસતુષ-માસતુષ’ ગોખવા માંડયા. બાર વર્ષ સુધી ઉપાધ્યાય ગુરુના વચને તે મુનિએ પિતાના પુરુષાર્થ ન છેડતાં એકાગ્રતા-ભાલાસ, ગુરુ પ્રત્યેના બહુમાન પૂર્વક માસતુષ” ગોખ્યા કર્યું. તેમને મૂળ પદ યાદ ન રહ્યું..
