________________
૧૧૯
ભારે નિકાચીત બંધ હોય તે વિરતિઉદયમાં ન આવે. તાણા શુદ્ધ હોય અને વાણું મલિન હેય તે તે ન ચાલે તેમ સમક્તિ આવે અને વિરતિ ન આવે તેવું પ્રાયઃ બને નહિ. વ્રત આદિની જરૂર છે જ. શુદ્ધ ઉપયોગની અપેક્ષાએ ભલે તે ઉતરતા છે છતાં શુભ ભાવ પણ ઉપયોગી છે જ. સમકિતિ અહિંસાદી મેક્ષ માગે પુરૂષાર્થ કરે છે. હિંસાદી માર્ગો છોડી દે છે. તેમાં ઉપસર્ગો કે કષ્ટો આવે તે તેને કષ્ટ લાગતા નથી. જેમ ચિંતામણી રતન મેળવવામાં પડતા કછો કછો લાગતા નથી. કારણ તે કષ્ટોને અંતે મોક્ષરૂપી મહાન લાભ છે. તેથી તેમાં આવતા કષ્ટો કન્ટે લાગતા નથી. આ રીતે સમકિતિ જીવ ઉગ્ર પુરૂષાર્થ કરતે કરતે, પવિત્ર બનીને. પંચમહાવ્રતાદિ આદરીને, શુદ્ધ ભાવની શુદ્ધિ કરતે આઠમે ગુણસ્થાને પહોંચી ક્ષપકશ્રેણી માંડી તેરમે ગુણસ્થાને પહોંચી કેવળજ્ઞાન અને કેવળદર્શન પ્રાપ્ત કરે છે. ત્યાં અઘાતી કર્મનો ક્ષય કરી બેસે જાય છે. સમકિત મોક્ષને પાય છે :
સમક્તિનું બીજ પડી જાય તે વહેલો મેડ મેક્ષ અવશ્ય થાય. યથાર્થ દર્શન થવું જોઈએ. મોક્ષને પાયે દર્શન છે. દર્શન પદની આરાધના કરી, યથાર્થ દર્શન પામી સંસારથી નિવૃત્તિ પામી મોક્ષ પામે તેવી ભાવના.
“અલમોહે દર્શન દીજીએ, ચેતની અબડે દર્શન દિજીએ.”
