________________
૧૫૬ - હરિભદ્રને સમજાય નહીં. ગર્વિષ્ઠ હોવા છતાં જ્ઞાન પ્રત્યે રાગ જિજ્ઞાસા પણ તેઓની તેટલી ઉત્કટ હતી. તેથી જ કહેવાય છે કે “કમે શૂરાતે મેં શરાજે તીવ્ર અભિમાની અને જેનધર્મના તીવ્ર પી તે જ જેશાસનનાં પરમ પ્રભાવક બની શક્યા. હરિભદ્રબ્રાહ્મણ ઉપાશ્રયમાં પ્રવેશી વિનયપૂર્વક સાધ્વીજીને તે ગાથાને અર્થ પૂછે છે ત્યારે તે વિચારશીલ, સુગ્ય એવાં સાધ્વીજી પણ અનિન્હવપણને જ્ઞાનાચાર પાળતાં હોવાથી પોતે મેટા પણું ન લેતાં, એમ જાણ્યું કે આ મહત્ વિદ્વાન બ્રાહ્મણ છે, અને જે બુઝે તે જેનશાસનને મહાપ્રભાવક બને તેમ છે. એમ સમજીને તેમણે કહ્યું કે અર્થ બતાવવાનું કામ અમારાં ગુરૂદેવ, આચાર્ય ભગવંતેનું છે. તેમની પાસે જાવ.
જેમને જ્ઞાનની તીવ્રપિપાસા હોય, તે તે ક્યાં કહો ત્યાં તે મેળવવા જવાનાં હરિભદ્ર આચાર્ય ભગવંત પાસે પહેંચ્યા ત્યારે તેમની યોગ્યતા, પાત્રતા અને ભાવિ કલ્યાણ જોઈને ગુરૂભગવંતે કહ્યું કે અર્થ જાણવા માટે જેની દિક્ષા ગ્રહણ કરવી પડે, સૂત્રનાં યંગ્ય ગ, ઉપધાન તપ કરવા પડે. ત્યારે વિધિપૂર્વક સૂત્રની વાંચન મેળવીને અર્થ જાણી શકાય છે, તે જાણવાની તીવ્ર ઉત્કંઠાને પરિણામે એક વેળાનાં કટ્ટરષી એવા હરિભદ્ર બ્રાહ્મણ જેનસાધુપણું અંગીકાર કરે છે અને ગુરૂભગવંતના ગ્ય વિનય વૈયાવચ્ચ આદિ આરાધનાનાં ફળ સ્વરૂપે જેન
