________________
૧૬૮
એટલે કે શૈલેષીકરણને અંતે કહ્યો છે. તે ધને પામવાના જે જે ગુણસ્થાનકમાં જે જે સાધને કહ્યા હાય તે વ્યવહારે ધમ છે. કારણમાં કાર્ય ના ઉપચાર થતાં તેને પણ ધમ કહી શકાય છે. જ્યારે આજના નિશ્ચયવાદીઓને નિશ્ચય ચારિત્ર, નિશ્ચય સમકિત અને નિશ્ચય જ્ઞાના ગંધ પણ નથી. કેવળ વ્યવહારને ઉત્થાપવા માટેજ તેએ નિશ્ચયના બકવાદ કરતા હૈાય છે. ખરેખર તેમના નિશ્ચયના ખકવાદ વિચારતાં તે એમજ લાગે કે તેમના નિશ્ચયના માં માથાનુ જ ઠેકાણું નથી. જ્ઞાનાચાર આદિ પાત પેાતાની મર્યાદા સુધી ઇષ્ટ છેઃપૂજય ઉપાધ્યાયજી યશા વજયજી મહારાજ જ્ઞાનસારમાં ફરમાવે છે -
ज्ञानाचारादयोऽपीष्टाः शुद्धस्वस्वपदावधि । निर्विकल्पेषु नत्यागे न विकल्पो न च क्रिया ॥ જ્ઞાનાચાર આદિ પણ શુદ્ધ એવા પાત પેાતાના પદની મર્યાદા સુધી ઇષ્ટ છે. જેમકે કેવળજ્ઞાન ન આવે ત્યાં સુધી જ્ઞાનાચારનું પાલન ઈષ્ટ છે. તેમ ક્ષાયિક સમકિત ન આવે ત્યાં સુધી દનાચારનું પાલન ઇષ્ટ છે. એ રીતે 'ચાચારનું આરાધન પાત પેાતાના પદની મર્યાદા સુધી ઇષ્ટ છે, જ્યારે નિવિકલ્પ ત્યાગ આવે ત્યારે વિકલ્પે। રહેતા નથી, એટલે ક્રિયા પણ કરવી પડતી નથી. પરંતુ જ્યાં ચૈવીશે કલાક વિકલ્પા ચાલતા હાય ત્યાં સામાયિક પ્રતિક્રમણ આદિની જરૂર નથી, સામાયિક પ્રતિક્રમણ આદિની ક્રિયા જડ છે તેમ કહેવું તેના કશે
