________________
૧૫૯ વાચના શું આપવાના ? કેઈ દલીલ નહીં, બીજા દિવસે સમગ્ર સાધુ સમુદાયે પિતાનાં ગુરૂની જેમ જ શ્રી બાળમુનિ વશ્વને વિનય સાચવીને તેમને પાટ પર પ્રસ્થાપન કરીને મિધિપૂર્વક વંદનાદિ કરીને, તેમની પાસેથી વાચના ગ્રહણ કરી અપૂર્વલબ્ધિ જ્ઞાનકળાનાં ધારક વજસ્વામિની વાચના શક્તિથી બધા સાધુઓ વિશેષ ખુશ થયા કારણ – ખુદ સિંહગિરીજી પાસેથી જે જ્ઞાન મેળવતા તેમને જલદી ચડતું ન હતું, તે બાળમુનિ એવી રીતે સમજાવતા કે તુરત આત્મસાત થઈ જતું તેથી જ્યારે સિંહસુરીજી પાછાં આંવી પૃચ્છા કરે છે. તમારી વાચના કેમ ચાલે છે ! ત્યારે સર્વેએ એકમુખે શ્રી વજસ્વામિની પ્રશંસા કરી એટલું જ નહીં, ગુરૂને વિનતિ કરી કે હવે જે વજસ્વામિજી વાચના આપે તે સારૂં, ગુરૂતે જ્ઞાનાચાર પાલનમાં સમર્થ હતા, તેઓ સમજતા હતાં કે વજ પાસે જ્ઞાન છે પરંતુ તે વિધિપૂર્વક ઉપધાન યુગ વિગેરે જ્ઞાનાચારનાં પાલન આરાધનાપૂર્વકનું નથી. તેથી તે જ્ઞાન ચાલે નહીં. તે માટે ગુરૂભગવંતે તે વવામિજીને 5 એવાં તપ અને રોગ ઉપાધાનવહન શ્રી વજૂસમિજીને નાની વયે આચાર્યપદે સ્થાપન કર્યા. જ્ઞાનાચાર પાલનની આજ ખરી મહત્તા છે.
ફકત શ્રવર દ્વારા. વિધિ વિધાન વિના. મેળવેલું જ્ઞાન એ જ્ઞાનાવરણીય કર્મના ક્ષયે પશમને આભારી હોવાથી કદાચ જ્ઞાન મળી શકે, પરંતુ તેનાં ફળરવરૂપ
