________________
૧૩૦
છે. જ્યારે સુર્યોદય થાય છે ત્યારે ચાર ઠાકુ પિતાના સ્થાને રવાના થાય છે. ચેર ડાકુ ખાતર પાડવા દિવસના પ્રકાશમાં આવતા નથી, પરંતુ રાત્રીના અંધકારમાં આવે છે. પરંતુ સુર્યોદય થતાંજ તે રવાના થઈ જાય છે. તેમ આત્મામાં જ્ઞાનને પ્રકાશ થતાં કામ કોધ આદિ ચેર રહી શકતા નથી. અંધકાર હોય ત્યાં અનેક ઉપદ્રવ હોય છે. ચોર ડાકુને ઉપદ્રવ અને બીજા ભનું સામ્રાજ્ય ગે હેય છે. પ્રકાશ થતાં તેને ભય રહેતો નથી. તેમ જ્ઞાનરૂપી પ્રકાશ થતા અંદરના દુશ્મનોને ભય રહેતું નથી. અજવાળામાં ચેર ડાકુ ટકી શકતા નથી. કારણ તેઓ જાણે છે કે અજવાળામાં તેને નિગ્રહ થશે. તેજ રીતે જ્ઞાનરૂપી પ્રકાશ " થતાં કામ ક્રોધાદિ ચરોને નિગ્રહ આત્મા કર્યા વગર રહેવાને નથી એમ સમજીને તેઓ પિતાને રસ્તે લે છે. જેમ આકાશમાં સુયોદય થતાં કમળ ખીલી ઉઠે છે તેમ ચિદાકાશમાં જ્ઞાનરૂપી સુર્યને પ્રકાશ થતાં હૃદયરૂપી કમળ ખીલી ઉઠે છે. અંતર આત્મારૂપી કમળ વિકસિત થાય છે. પ્રકલ્લિત થાય છે. અજ્ઞાન અવસ્થામાં બીડાઈ રહેલ અંતરાત્મા રૂપી કમળ ખીલી ઉઠે છે.
જ્ઞાનરૂપી સુર્યનિ પ્રકાશ થતાં આત્મારૂપી ચક ચેતનારૂપી ચકવીને આવી મળે છે -
સુર્યોદય થતાંજ રાતભર જેમને વિગ હતો તેવા ચકવાક અને ચક્રવાકીના મિલન થાય છે. મોટે ભાગે
