________________
૨૬
પરસ્પરાપગ્રહા જીવાનામ”
-
-
જીવા – પરસ્પરને – આપસમાં – ઉપગ્રહ ઉપકાર કરતાં જ હાય છે. પરંતુ માહોંધ – મદાન્ધ – મિથ્યાત્વાધ જીવ – ખીજાં જીવોનાં કરેલાં નાનાં કે મેટાં ઉપકારને જાણતા નથી. એળખતે નથી. કદાચ એળખવા ઇચ્છતા પણ નથી. કારણુ પેાતાનાં હુ પદ અભિમાનમાંથી બહાર આવવુ તેને ગમતું નથી. એજ જીવનું અનાદિકાલિન મિથ્યાત્વ – અનાદિના રાગ – અનાદિના તાપ – અને – અનાદિના માહુ છે. જીવ ઈચ્છે છે યશને – કિતી ને – બીજા બધાં તેને જશ આપે ગુણગાય - ઉપકારાને એવું તેા જીવ ઇચ્છે છે.
-
પરંતુ બીજાઓને જશ આપવામાં જીવ કંજુસાઇ કરે છે જીવને તે ન ગમતો વાત બની જાય છે. જ્યારે જગતમાં એક અટલ નિયમ છે.
“જેવું વાવેા તેવુ લણા” જેવુ આપશે તેવું મળશે જશ આપશે! તે। જશ મળશે. અપજશ આપશે! તે અપજશ મળશે, તેથી હૈ? ભવ્યાત્મા'' ! તમાને તમારાં પેાતાનાં આત્માને નવપદ સ્વરૂપ મંગલસ્વરૂપ – આનંદ સ્વરૂપ – સિદ્ધબુદ્ધ સ્વરૂપ નિરજન નિરાકાર સ્વરૂપ બનાવવું હેય તે મહાદુ:ખ ફલક-મહાદુ:ખ પર પરક એવાં કૃતઘ્નતા ભાવને તમેા ત્યાગ કરે નાનાં મેટાં સવ" પ્રત્યે કૃતજ્ઞ બના કૃતજ્ઞતા બુદ્ધિ એ જ મેાક્ષના રાજમાગ છે. કૃતઘ્નતા, નગુરા પણું એ ભવસાગ છે જે જીવમાં કૃતજ્ઞતા બુદ્ધિ હશે, તે! જ તે પંચપરમેષ્ઠિની ભાવ આરાધના કરી શકશે અન્યથા જે પાંચપ મેષ્ઠિને, અરિહંત – સિદ્ધોને, આપણે પ્રત્યક્ષ જોયાં નથી, તેમનેઉપકાર માનવાની – તેમને ભજવાની – પૂજાની મરવાની શી જરૂરત હૈં
