________________
“દિકરો છે ડાહ્યો, - પાટલે બેસી નાહ્યો, પાટલે ગયે ખસી,
બાબલે ગયે હસી” સતી માલશા તે ગળથુથીમાંજ અમૃત વરસાવે છે. જ્યારે આજની માતાએ ગળથુથીમાંજ ઝેર નાખે છે. મદાશાને આઠ સંતાન થયા; તેમાં સાતને મદાલશાએ ધમની દીક્ષા અપાવી. સંન્યાસી બનાવ્યા. આઠમા પુત્રને પિતાએ વચ્ચે પડી ગાદી આપી. પરંતુ એ પુત્રને પણ તેના સાત ભાઈઓએ પાછળથી ધર્મ પમાડયો. આવી માતા સાચી માતા છે. પરંતુ આજ કાલના માતાપિતા તે આ લેક જેનારા છે. પરલોક જેનારા નથી. સંસારમાં નજર ફેરે ચારે તરફ અંધકાર છે, અને આત્મા ચારે બાજુથી નિરાધાર છે. કયાંય આધાર નથી. પરંતુ સાધુઓ માટે ઉપાધ્યાયજી આધાર રૂપ છે આત્મ ચિંતા કરે છે. કેશુ પ્રમાદમાં શિષ્ય થા સાધુ સમુદાયની ઉપાધ્યાયજી. છે, કોણ સ્વાધ્યાયમાં છે તેને પૂરે ખ્યાલ રાખે છે, અને યથાયોગ્ય માર્ગદર્શન અને પ્રેરણા આપ્યા કરે છે.
ઉપાધ્યાયજી જગબધવ જગભ્રાતા છે :
ઉપાધ્યાયજી આવી ચિંતા કરે છે એટલે જ તેમને જળસંધવ અને જગત્રાતા કહ્યા છે. તેમાં વળી કેવા છે?
