________________
૪૭:
આત્મા એકાંતે ભાવનાજ કર્તા નથી :
આત્મા પરના કર્યાં નથી તે ઉપરની અપેક્ષાએ માન્ય છે. આત્મા એકાંતે ભાવનાજ કર્યાં નથી. અપેક્ષાએ આત્મા રાગદ્વેષના પણ કર્તા છે :
ઋજુસુત્રનયની અપેક્ષાએ આત્મા વિભાવના,રાગઢ ષના કર્તા છે. ઋજુસુત્રનય વર્તમાન અવસ્થા પર ભાર મુકે છે. પરિણામને પ્રાધાન્ય આપે છે. આપણે તત્ત્વ ભુલ્યા. નયવાદ સમજ્યા નહિ. એટલેજ પાખડી પેાતાનું સામ્રાજ્ય ફેલાવી રહ્યા છે. સ્યાદવાદ જેવા ઉત્તમ અમૃતવાદને આપણે અભ્યાસ કર્યાં નથી એટલે આપણને પાખંડીએ ઠા ભણાવી; ઉન્માગે દોરી રહ્યા છે. આપણે દશવૈકાલિકની વાતને પણ ભુલ્યા છીએ. “પમ નાણુ ત યા.” જ્ઞાનની, સાચી સમજની, ચેાગ્ય સૃષ્ટિની ખૂબ આવશ્યકતા છે.
પઢમં નાણુ` તાઃ
મનુષ્ય જેવા ઉત્તમ ભવ આપણને મળ્યા. તેમાં આવીને ક્ષાપશમ સાધી જ્ઞાન સ્વરૂપ નહિ પ્રગટાવીએ તેા કયારે પ્રગટાવશું ? અનાદિથી આત્માએ કમ સત્તાને ત્યાં જ્ઞાન ગીરે મુકયુ છે તે કયારે. છેડાવીને નિજ ઘરમાં લાવશુ' ? અજ્ઞાન રહેવામાં ભારે નુકસાન છે, અજ્ઞાન, @ાળા અને ભદ્રિક સમાજના શ્રીજા ખાટા લાભ લે છે. સૂક્ષ્મમતિવાળાએએ પશુ નયવાદનું યથાર્થ જ્ઞાન મેળવ્યુ નથી. એટલે તેમના જેવા પણ ઉમ્માગે ખેંચાય છે.
