________________
વિદના છેદ વગર મેક્ષ નથીઃ
શાસ્ત્રકાર તે ફરમાવે છે કે-જ્યાં સુધી કઈ પણ વેદ છે ત્યાં સુધી મોક્ષ થતું નથી. નવમે ગુણઠાણે ક્ષપક શ્રેણીમાં ત્રણે વેદને આત્મા જડમુળથી ઉખેડી નાખે છે. ત્યાં કેઈ વેદ રહેતું નથી. વેતાંબર તે એટલે સુધી કહે છે કે સ્ત્રીવેદમાં તે શું પુરૂષવેદ હોય ત્યાં સુધી પણ મોક્ષ ન થાય. બાકી સ્ત્રીલિંગે મેક્ષ ન હોય તે વાત બરાબર નથી. સ્ત્રીઓ પણ મહાન શક્તિશાળી હોય છે. સીતા, દમયંતી આદિ મહાસતીઓના ચરિત્ર પરથી તેમના સામર્થ્યને આપણને ખ્યાલ મળી શકે છે. પુરૂષમાં જ અપૂર્વ સામર્થ્ય હાય અને સ્ત્રીમાં તેવું ન હોય તે વાતને સ્વીકાર ન થઈ શકે સ્ત્રીલિંગે મેક્ષ સંભવી શકે તે માન્યતા યથાર્થ છે દિગંબરોની માન્યતા: નગ્નવ વગર મોક્ષ ન હોય:
એક તરફ નિશ્ચયાભાસી દિગંબરો કહે છે કે – નિમિત્ત કંઈ ન કરે, અને બીજી તરફથી સીલીંગથી કેવળ જ્ઞાન અટકી જાય તેમ કહે છે. આ વાર્તામાં વિરોધાભાસ સ્પષ્ટ છે. તેઓ વસ્ત્ર છોડયા વગર, નગ્નવ વગર, મોક્ષને સ્વીકારતા નથી. એટલે વસ્ત્રો કેવળ જ્ઞાનને અટકાવી દે તેવી તેમની માન્યતા થઈ. એક તરફથી એક સ્ત્રીને પિતાની માતા તરીકે ઓળખાવવી અને બીજી તરફથી તેને વંધ્યા કહેવી તેના જેવી પરસ્પર વિરોધાભાસવાળી આ વાત છે. દિગંબરે એટલે ભાર જ્ઞાનાવરણીયને આપે
