________________
अर्थ- आचार्यउपाध्यायना गणमां- गच्छमां ज्ञानादि संग्रहना सात हेतुओ दर्शावेला छे, ते प्रमाणे – १ - आचार्यउपाध्यायना गच्छमां रूडी रीते आज्ञा तथा धारणा करे एटले के- 'हे साधु ! आ प्रमाणे तमे करजो' एवी रीते गुरुना आदेशथी ते प्रमाणे ज करे तेम ज 'हे साधु ! आवात न करवी' एम आज्ञा आपे तेने धारी राखे-ते प्रमाणे ज वर्ते. २ - आचार्यउपाध्यायना गच्छमां जेओ गुण अथवा तो दीक्षापर्यायमां ज्येष्ठ होय तेना प्रत्ये वांदणां विनयादि उचितता जाळवे एटले के तेमने विधिपूर्वक वंदन करे, वैयावच्चादिक करे. ३- आचार्यउपाध्यायना गच्छमां जे साधुओ सूत्र भणवाने योग्य थया होय तेओने अवसरे सूत्र संबंधी शिक्षा आपे, अध्ययन करावे, समय प्रमादमां व्यर्थ व्यतीत थवा न दे. ४ - आचार्यउपाध्यायना गच्छमां व्याधिथी पीडित ग्लान साधु हो अगर तो लघु शिष्य होय तो तेने गोचरी लावी देवी, हाथ-पग दाबवा, औषधोपचार करवो इत्यादिक प्रकारे वयावच्च करनार होय. ५ - आचार्यउपाध्यायना गच्छमां शिष्यने बहार गोचरी, स्थंडिल तथा विहारार्थे जवुं होय तो आज्ञा लईने गुरुनी संमतिपूर्वक ज जाय परंतु पूछ्या विना एक पगलुं पण भरे नहीं. ६ - आचार्यउपाध्यायना गच्छमां न मळे तेवा वस्त्र, पात्रादिक उपकरणोने सम्यक् प्रकारे लावे, ज्यां त्यांथी मेळवीने एकत्र करे अने आचार्यने सोंपे. ७ - आचार्यउपाध्यायना विषे पूर्वे प्राप्त करेल वस्त्र, पात्रादिक उपकरणोनुं चोरादिकथी सारी रीते रक्षण करे अने सारी रीते गोपवे. आ छेवटे जणावेल सातमा प्रकारनी गच्छाचारनी टीकामां जणाव्युं छे के– 'सारक्खित्ता' - संरक्षयितोपायेन चौरादिभ्यः, 'संगोवित्ता' - संगोपयिताऽल्पसागारिककरणेन मलिनतारक्षणेन चेति । अर्थात् चोर प्रमुख चोरी न जाय तेम उपकरणोने सारी रीते साचववा अगर तो कोई चोरवा, तोडवा के फाडवा देवा नहीं तेमज गृहस्थ देखी न जाय तेवा प्रकारे गोपवीने राखे अने तेने जेम तेम वापरीने मलिन न करे.
I
आ रीते श्रीस्थानांगसूत्रना पाठथी साबित थयुं के आचार्ये गृहस्थ जोई शके तेमज जाणी न शके तेवी रीते वस्त्र. पात्रादिक उपकरणो गुप्त राखवा. हवे वस्त्रनो प्रसंग आव्याथी वस्त्र संबंधी विशेष विवेचन कर्तुं छे.
वस्त्र संबंधी विवरण - जे वस्त्र प्राप्त थाय ते वस्त्रना प्रथम त्रण भाग कल्पे एटले त्रण पुट बराबर करे, पछी एक-एक पुटमां त्रण त्रण भाग कल्पे एटले के एवी रीते नव विभाग थाय. ते जे नव खूणा थया ते पैकी चार खूणाना चार भाग देव संबंधी जाणवा, चेडाना बे भाग मनुष्यने लगता जाणवा, ऊपर नीचेना जे बे भागो असुर संबंधी जाणवा अने मध्यमां जे एक भाग बाकी रह्यो राक्षसने लगतो जाणवो. तेनो स्थापना यंत्र नीचे प्रमाणे जाणवो.
देव असुर देव मनुष्य राक्षस मनुष्य देव असुर देव
ऊपर जणावेल हकीकतनो संबंध दर्शावनारी गाथा नीचे प्रमाणे छे " चउरो दिव्विआ भागा, दुवे भागा य माणुसा । आसुरा यदुवे भागा, मज्झे वत्थस्स रक्खसो ॥ १ ॥ " एटले के-देवोना चार, मनुष्यना बे, असुरना पण बे अने राक्षसनो मध्यनो एक एम नव विभागो जाणवा. आ नवे विभाग श्याम वर्ण, अंजन तथा
श्रीगच्छाचार - पयन्ना— ६३