________________
ममत्वभाव धरावे-'ते सर्व मारां ज छे' एम माने तो ते आचार्य संयमयोगवडे नि:सार - शून्य छे; मात्र साधुवेषने ज धारण करनार छे.
विवेचन- कुळ एटले घर, रहेवानुं स्थान, जेमां कर आपवो पडे अथवा बुद्धिने हीन करे ते गाम, जेमा अढार प्रकारे कर न लेवाय ते नगर, जेमां राजा रहे तेमज ज्यां सप्तांग होय ते राज्य कहेवाय. आ उपरांत टीकाकार बीजा पण जणावे छे के-धूळना किल्लावाळू ते खेटक, खोटुं नगर ते कर्बट, जेनी चारे बाजु अढी गाउ सुधीमां बीजं गाम न होय ते मडंब (कृत्रिम), जळमां थईने जे स्थळे जवातुं होय ते जळपत्तन (द्वीप), स्थळमां थईने मार्ग जतो होय ते स्थल पत्तन, लोढा प्रमुख धातुओनी ज्यां खाण होय ते आकर, जेमां स्थान तेमज जळमार्गे जवाय ते द्रोणमुख, ज्यां विशेष वणिक वसता होय ते निगम, आ सर्वनो त्याग करीने साधु थया बाद तेना विषे ममत्वभाव-आसक्ति राखे तो तेवा आचार्यने पण द्रव्यलिंगी ज जाणवा. हवे सारा आचार्यना लक्षणो दर्शावतां कहे छे के
विहिणा जो उ चोएड, सुत्तं अत्थं च गाहई । सो धन्नो सो अ पुण्णो अ, स बंधू मुक्खदायगो ॥२५ ।। [विधिना यस्तु चोदयति, सूत्रमर्थं च ग्राहयति ।
स च धन्य: स च पुण्य एव, स बंधुर्मोक्षदायकः ॥२५॥] गाथार्थ - जे आचार्य शिष्यसमूहने करवालायक सारणा वारणादिकमां प्रेरणा करे छे तेमज सूत्र ने अर्थ भणावे छे ते ज आचार्य धन्य, पवित्र, बंधु समान अने मुक्तिदायक छे.
विवेचन- सूत्रोक्त विधिवडे शिष्यादिकने प्रेरणा करवी. ते विधि कई ? ते माटे कहे छे के–“धम्ममइएहि अइसुंदरेहिं कारणगुणोवणीएहिं । पल्हायंतो अमणं, सीसं चोएइ आयरिओ ॥१॥" धर्मबुद्धिथी मिष्ट भाषावडे शिष्यादिकना मनने हर्ष उपजावीने प्रेरणा करे-शुद्ध धर्मक्रिया करवा कहे. सूत्र भणवानी विधि व्यवहारसूत्रना उद्देशामां आ प्रमाणे जणावी छे–“णो कप्पति णिग्गंथाण वा णिग्गंथीण वा खुडगस्स वा खुड्डियाए अवंजणजायस्स आयारपकप्पे णामं अज्झयणे उद्दिसित्तए १, कप्पति णिग्गथाणं वा णिग्गंथीण वा खुड्डगस्स वा खुड्डियाए वा वंजणजायस्य आयारपकप्पे नाम अज्झयणे उद्दिसित्तए २... वीसवासपरियाए समणे निग्गंथे सव्वसुआणुवादी भक्तीत्यादि ॥ जेने मूंछ, दाढी के काखमां रोम नथी तेवा लघु शिष्यने तेमज जेने स्तन उपस्या नथी तेवी लघु साध्वीने आचारांग सूत्र न भणाववं. जेने त्रण वर्षनो दीक्षापर्याय थयो होय तेवा सुयोग्य शिष्यने आचारांग भणावq. चार वर्षनी दीक्षावाळाने सुयगडांग, पांच वर्षवाळाने दशाकल्प अने व्यवहारसूत्र, आठ वर्षवाळाने स्थानांग अने समवायांग, दश वर्षवाळाने भगवती, अगियार वर्षवाळाने खुड्डियाविमानप्रविभक्ति, महल्लियाविमानप्रविभक्ति, अंगचूलिया, वंगचूलिया अने विवाहचूलिया, बार वर्षवाळाने अरुणोपपात, वरुणोपपात, गरुडोपपात, धरणोपपात, वैश्रमणोपपात अने वेलंधरोपपात, तेर वर्षवाळाने उत्थानश्रुत, समुत्थानश्रुत,
श्रीगच्छाचार-पयन्ना-१२५
