________________
एवं सुत्तं अफलं, सुत्तनिवातो तु असति समणाणं । गिहि १ अण्णतिथि २ गिहिणी ३-परउत्थिगिणी तिविहभेदो ॥९॥ जतिसीसम्मि न पुंछति, तणुपोत्तेसु व न वावि पप्फोडे । तो से अन्नेसिंऽसति, दवं दलंती उमा दगं घाते ॥१० ।। माया भगिणी धूया, अज्जियणत्तीयसेसतिविहाओ। आगाढिकारणंमि, कुसलेहिं दोहि कायव्वं ॥११॥ गिहि अण्णतित्थिपुरिसा, इत्थीवि य गिहिणि अण्णतित्थीया। संबंधि ईतरा वा, वइणी एमेव दो एते ॥१२ ।। तं पुण सुण्णारण्णे, दुवारण्णे व अकुसलेहिं वा। कुसले वा दूरत्थे, ण वएइ पदंपि गंतुं जे ॥१३॥ परपक्खपुरिसगिहिणी, असोयकुसलाण मोत्तु पडिवक्खं । पुरिसजयंतमणुण्णे, होन्ति सपक्खेतरावत्ते ॥१४॥ सल्लुद्धरणक्खेण व, अस्थि व वत्यंतरं व इत्थीसु । भूमीकट्ठतलोरुसु, काऊण सुसंवुडा दोवि ॥१५ ।। एमेव य अच्छिमि, चंपादिद्धं तु नवरिणाणत्तं ।
निग्गंथीण तहेव य, णवरिं तु असंवुडा काई ॥१६॥ लोको साधु या साध्वीने परस्परनो कांटो काढतो देखे त्यारे विचारे के आ लोको बोले छे ते प्रमाणे वर्तता जणाता नथी. साध्वीए साधुना चरण ग्रहण कर्या तो तेओने बीजो पण संबंध होवो जोइए-कुकर्म करता हशे. आवा प्रकारनी हीलणा थाय अने साथोसाथ संयमविराधना पण थाय, कारण के भुक्तभोगी पण परस्परना स्पर्शजन्य सुखथी चलित थाय छे तो बीजानी तो वात ज शी करवी? (५) साधुने साध्वीनो कांटो काढतां कोई देखे त्यारे तेने शंका थाय के-शुं आ मैथुनने माटे उपासना करता हशे? आवी शंका करनारने चारमासी लघुदंड आवे, स्त्रीने कहे तो चारमासी गुरुदंड आवे, मित्रने वात कहे तो छमासी लघुदंड अने ज्ञातिने जणावे तो छमासी गुरुदंड आवे.(६) गामना कोटवाळने कहे तो मूळ प्रायश्चित, गामना श्रेष्ठिने कहे तो अनवस्थाप्य अने राजाने वात कहे तो छेल्लुं पारांचित नामनुं प्रायश्चित आवे.(७) हवे चारित्र विनाना स्त्री पुरुष पासे कांटो कढावे तो कयां दोषो लागे ते जणावतां कहे छे के-पूर्वे कह्या ते ज बधा दोषो लागे. असंयती हाथ प्रमुख धोवे तो पश्चात्दोष पण लागे. एटले के साधुनो कांटो साधु पासे ज कढाववो पण साध्वी या तो गृहस्थ के गृहस्थिनी पासे न कढाववा. तेवी जरीते साध्वीए कांटो साध्वी पासे कढाववो परंतु साधु या तो गृहस्थ के गृहस्थिनी पासे न कढाववो. (८) आ संबंधमां प्रतिवादी शंका करतो पूछे छे के-जो आ प्रमाणे कहेशो तो अगाऊ वर्णवेल सूत्र निष्फळ निवडशे. आचार्य भगवान तेनो उत्तर आपतां कहे छे के – सूत्र निर्रथक नथी. जो साधुनो सर्वथा अभाव होय तो साध्वी कांटो काढे ए सूत्र सफळ
श्रीगच्छाचार-पयन्ना- २३२
