Gacchayar Ppayanna

Author(s): Vijayrajendrasuri, Gulabvijay
Publisher: Amichand Taraji Dani

Page 272

| स्वीकारवा कोई पण तैयार न थया. दिवसे दिवसे अच्चकारी भट्टा वयमां वधवा लागी तेवामां ! एकदा ते ज नगरनिवासी सुबुद्धि प्रधाननी तेना पर नजर पडी. तेना लालित्य अने सौन्दर्यथी आकर्षाई प्रधाने तेनी मागणी करी. धनश्रेष्ठीए पोतानी शरत जणावी. प्रधाने कबूल करी अने तेओ बने लग्नग्रन्थीथी जोडाया. प्रधान पण अच्वंकारी भट्ठाना कह्या प्रमाणे सर्व कार्य बराबर अनुसरवा लाग्यो. शुं वधारे ? तेना आदेशने शिरसा वंद्य गणवा लाग्यो.
एकदा भट्टाए प्रधानने कह्यं तमे रात्रिना बहु मोडा आवो छो, माटे हवेथी प्रहर रात्रि वीत्ये तरत ज आवजो. प्रधाने राजसभामांथी वहेलुं आववुं शरु कर्यु. कामकाज ऊपर पूरतुं ध्यान आपातुं नहीं, कामकाज विशेष चढी जतां राजाए प्रतिहारीने कारण पूछ्युं. प्रतिहारीए प्रधाननी स्त्रीनो आदेश कही संभळाव्यो एटले राजाने कुतूहल थयुं. एकदा तेणे प्रधानने एवं गुंचवाळं कार्य सोंप्युं के प्रधान ऊंचुं माथुं न करी शके. राजा पण हाजर रह्यो एटले प्रधानथी ऊंचानीचा थवाणुं नहीं. तो पण जेम तेम काम शीघ्र पतावी ते घरे आव्यो, पण घणो ज समय वीती जवाथी भट्टाने रोष चढ्यो. तेने घरना बारणा सज्जड रीते दई दीधा. प्रधाने घरे आवी घणी बूम पाडी पण बारणा कोण उघाडे ? प्रधा बहु कालावाला कर्या त्यारे भट्टाए रोषपूर्वक बारणा उघाड्या अने तेनी साथे क्लेश करी, सर्व अलंकारो लई ते पोताना पिताना घरे जवा चाली निकळी. एवामां तो रस्तामां चोरो मळ्या. तेने लूटी लईने मारकूट सहित चोरो पोताना स्वामी पासे लई गया. चोरपतिए तेने पोतानी पत्नी थवा कह्यं. भट्टाए इन्कार कर्यो एटले तेणे तेने कोईएक वैद्यने वेची. वैद्ये पण तेना रूपथी मोहित थई पोतानी पत्नी बनवा कह्यं. भट्टाए तेनो इन्कार कर्यो एटले क्रोधे भरायेला वैद्ये तेने हुकम कर्यो . के–पाणीमांथी जळो पकडी लाव. जळो पकडवी ते सहेलुं काम न हतुं छतां शीलनी रक्षा माटे भट्टा ते कथन पण स्वीकार्यं. शरीरे माखण चोपडीने जळमां प्रवेशती. जळो तेना रूधिरनी पिपासाथी आवती तेने भट्टा पकडी लेती. वैद्ये आ प्रमाणे भट्टानुं लोही नीचोवी लीधुं तेथी ते अति कदरूपी बनी गई.
एवामां तेनो भाई तेनी शोध करवा अर्थे ते देशमां आव्यो. तेणे भट्टाने पोतानी बहेन सदृश जाणीने तेने पूछ्र्युं के-‘तुं कोण छे ?' त्यारे तेने पोतानो भाई जाणी सर्व हकीकत कही एटले वैद्य द्रव्य आपी, पोतानी बहेनने मुक्त करावी, पोताना नगरे लावी, अनेक औषधोपचार करावी पूर्ववत् बनावी. प्रधान पण तेने पोताने घरे तेडी गयो अने तेने गृहस्वामिनी बनावी पूर्ववत् गृहस्थाश्रम शरू कर्यो.
अच्चंकारी भट्टाए क्रोध तथा माननुं प्रत्यक्ष फळ अनुभवी कदी पण क्रोध के मान न करवानो अभिग्रह कर्यो. व्रत-नियमनी परीक्षा- कसोटी थाय त्यारे ज तेनी निश्चळता जणाय छे. भट्टाए लक्ष औषधिवाळु अने लक्ष द्रव्यना मूल्यवाळं लक्षपाक तेल बनाव्युं हतुं. एक घडो लाख-लाख द्रव्यनी किंमतनो हतो. दैवयोगे बे साधुओ औषधार्थे ते लेवा तेना गृहे आव्या. भट्टाए पोतानी दासीने लक्षपाक तेलनो घडो लाववा आदेश कर्यो. दासी लईने आवे छे तेवामां घडो फसकाई पड्यो अ
श्रीगच्छाचार- पयन्ना— २५७.