________________
गच्छमां होय तेने सुगच्छ जाणवो. श्रीनिशीथसूचना अगियारमा उद्देशामां अढार प्रकारना पात्रोनो त्याग उपदिश्यो छे, ते आ प्रमाणे-१ लोढाना, २ कांसाना, ३ त्रांबाना, ४ तरवाना, ५ सोनाना, ६ रूपाना, ७ सीसाना, ८ कथीरना, ९ हीरपुट (लोहपुट), १० मणिना, ११ काचना, १२ शंखना, १३ शींगडाना, १४ दांतना, १५ चेल एटले नेत्र प्रमुखना, १६ पाषाण-पत्थरना, १७ चामडाना अने १८ वज्ररत्नना-आवा अढार प्रकारना पात्रो पोते राखे,बीजा पासे रखावे अने राखनारने सारो कहे अथवा पोते भोगवे, बीजा पासे भोगवावे अने भोगवनारने भलो कहे तेने चारमासी प्रायश्चित लागे. वळी जे पात्राने लोढाना, त्रांबाना, कांसाना यावत् ऊपर कह्या ते अढारे प्रकारना बंधनथी बांध्या होय तेवा काष्ठना पात्रने पोते राखे, बीजा पासे रखावे अने राखनारनी अनुमोदना करे तेने पण चारमासी प्रायश्चित लागे. ___मांची, हिंडोळा प्रमुख आसनो पण वर्जवा कारण के तेनी प्रतिलेखना बराबर थई शकती नथी. मूळमां जे चैव' शब्द मूक्यो छे ते गादी, तकिया, गालमशूरिया विगेरे कोमळ अने पोला शयनादिक सूचवनारा छे, तेनो पण निषेध समजवो.
लाल, पीळां के लीला वस्त्र साधुए न पहेरवा. फक्त श्वेत वस्त्र ज देह ऊपर धारण करवा. १ आचारांग, २ उत्तराध्ययन, ३ कल्पसूत्र टीका, ४ कल्पसूत्र चूर्णी अने ५ निशीथ सूत्र मूळ तेमज चूर्णीमां श्वेत वस्त्रनुं प्रतिपादन करेल छे; कारण के बीजा विचित्र रंगोवाळा वस्त्रमा मर्यादा सचवाती नथी.
ऊपर आपणे जोई गया के रंगेल वस्त्र पण साधु न राखी शके तो पछी सुवर्ण के रुपुं पासे राखवानी वात संभवी ज केम शके ? सिद्धांतकार कहे छे के-कोई पण गंभीर कारण उपस्थित थये छते कोई गृहस्थ, साधु पासे सोनु-रुपुं मूकवा आवे तो पण तेने अर्धनिमेष जेटला समय पूरतुं पण ग्रहण न करवं. आंखमींचीने उघाडीए तेटला समयने निमेष कहेवामां आवे छे. आटला सूक्ष्मकाळ पर्यंत पण जेनो निषेध कर्यो छे तेना संसर्गनी तो कथा ज शामाटे करवी? शास्त्रकारे आ संबंधमां अपवाद मार्ग पण दर्शाव्यो छे. श्रीनिशीथसूत्रमा परिग्रहनो अधिकार छे त्यां दर्शाव्युं छे के–“गिलाणमंगीकृत्य वेज्जट्ठताय हिरण्णंपि गेण्हेज्जा उरालस्यापवादः, विसे कणगं ति विषग्रस्तस्य कनकं-सुवर्णं तं घेतुं घसिऊण विसणिग्घायणट्ठा तस्स पाणं दिज्जति, अतो गिलाणट्ठा उरालियग्गहणं भवेज्ज त्ति ॥" ग्लान साधुना उपचारने माटे, वैद्यने आपवा माटे अने कोई साधुने विस्फोटक थयुं होय त्यारे सोनुं घसीने पावा माटे उपयोगमा लेवु पडे तेटलो समय सोनुं ग्रहण करे परंतु कार्य परिपूर्ण थये अर्ध निमेष मात्र समय पर्यंत पासे राखी शकाय नहीं..
आत्रण गाथामां धन, धान्य विगेरेने लगती जे मर्यादा बतावी छे ते मर्यादाने साचवे-पाळे ते ज सुगच्छ कहेवाय. हवे साध्वी संबंधी गच्छमर्यादा वर्णवे छे
जत्थं य अज्जालद्धं, पडिगहमाईवि विविहमुवगरणम् । परिभुज्जइ साहूहिं तं गोयम ! केरिसं गच्छम् ? ॥९१॥
श्रीगच्छाचार–पयन्ना- २४०
