________________
स्वीकारवानुं विधान छे. श्रीआचारांगसूत्रमा कां छे के–“सेभिक्खूवा भिक्खुणीवाजाव समाणे सेज्जं पुण पाणगजायं जाणिज्जा तं जहा-उस्सेइमं वा १ संसेइमं वा २ चाउलोदगंवा ३ अन्नतरं वातहप्पगारं पाणगजातं अहुणा धोतं अणंबिलं अव्वोक्कंतं अपरिणतं अविद्धत्थं अफासुयंजाव णोपडिगाहेज्जा । अह पुणेवं जाणेज्जा चिरा धोयं अंबिलं वुक्कंतं परिणयं विद्धत्थं फासुयं जाव पडिगाहेज्जा ।।"पाणीनी भिक्षार्थे गयेला साधु-साध्वीए त्रण प्रकारना जळ जाणवा.१ उत्स्वेदिमआटा- धोवण अथवा लोटमिश्रित हस्तधोवण- जळ. २ संस्वेदिम-तल अथवा अरणादिकथी लेपित थयेल भाजनने धोवाथी प्रगटेल जळ. आ बन्ने प्रकारना जळy पहेली तथा बीजी वारनुं धोवण जळ अचित्त जाणवं. त्रीजी अने चोथी वार प्रगटेल जळ मिश्र (सचित्ताचित्त) होय छे, पछी काळांतरे (मुहूर्त पछी) अचित्त थाय छे. ३. चावलोदक-चोखानु धोवण. तेना त्रण अनादेश छे, ते आ प्रमाणे-१ ज्यां सुधी ते जळमां परपोटा होय, २ जे वासणमां चावल धोया होय तेना जळबिन्दुओ सुकाणा न होय अने ३ धोयेला चोखा चूले रंधाई गया न होय आ त्रण क्रियाओ न थई होय त्यां सुधी चावलोदक ग्रहण न करी शकाय. ज्यारे ते चावलोदक डहोळु मटी जई स्वच्छ थई जाय त्यारे ज ते ग्रहण करी शकाय. वळी जेनो स्वाद फरी न गयो होय, जीव च्यवी न गया होय, परिणत न थयु होय अने फासुक न थयुं होय एबुंऊपर जणावेल त्रणे प्रकार- जळ ग्रहणीय नथी. तेथी विपरीत अंबिलं, वुक्कंतं विगेरे प्रकार- जळ कल्पी शके आ उपरांत विशेष प्रकार- जळ कल्पी शके, ते आ प्रमाणे-४ तिलोदक-कोई प्रकारे तलद्वारा प्रासुक करेल, ५ तुषोदक-जुदी जुदी जातनी डांगरनुं धोवणजळ, ६ जवोदक, ७ आचाम्लोदक-ओसामण- जळ, ८ सौवीर-कांजी, जळ. कांजी मरुधरमां प्रसिद्ध छे. सोनी सुवर्ण, लोढुं विगेरे धातु तपावीने जे जळमां बोळे ते जळने पण कांजी कहेवाय छे. ९ शुद्ध विकट-त्रण वार उकाळेल पाणी, १० अंबपानक-आंबाना धोवण- जळ, ११ कविठ्ठपानक, १२ बीजोरानुं धोवण जळ, १३ द्राक्षना धोवण- जळ, १४ दाडमनुं धोवण जळ, १५ खजूर विगेरेनुं धोवण जळ, १६ नाळियेरनुं धोवण जळ, १७ केरडा- जळ, १८ नाना तथा मोटा बोर- जळ, १९ आमळानुं जळ तथा २० आंबलीना धोवण, जळ-आ प्रमाणे कुल वीश प्रकारना जळ दर्शाव्यां छे. आ उपरांत बीजा प्रकारो पण छे. आq एषणीय जळ जोया पछी श्रावक या श्राविकाने साधु कहे-‘मने आ जळ वहोरावो.' ज्यारे ते गृहस्थ अथवा गृहस्थिनी वहोरावे त्यारे ग्रहण करवूअथवा तेओ एम कहे के–'हे साधु ! आजळ तमे तमारा पात्रावडे अथवा लघु पात्रीवडे तेम ज पाणी, वासण उघाडीने तमारी इच्छा प्रमाणे ग्रहण करो.' आ प्रमाणे गृहस्थनी आज्ञाथी पण जळ ग्रहण करी शकाय. आ वीश प्रकारो पैकी द्राक्ष, बोर तथा आमळाना धोवण- जळ शीघ्र अचित्त थई जाय छे ज्यारे आंबा विगेरेनं जळ बे - त्रण दिवसे प्राशक थाय छे. वळी जे पाणीमां छाल, बीज विगेरे मिश्रित होय ते पाणी श्रावक साधुने निमित्ते चालणी तथा वस्त्रप्रमुख उपकरणोथी गाळे, वारंवार गाळे, बीजादिकने कष्ट पडे तेवू पाणी साधु समीपे लावीने वहोरावे तो ते पाणी कल्पे नहीं, कारण के ते उद्गमादि दोष युक्त छे. श्रीआचारांग सूत्रना चूर्णिकार आ संबंधमां लखे छे
श्रीगच्छाचार-पयन्ना- २०६
